|
|
Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка Kamunikat.org зычыць здароўя – перадусім; добрага настрою – не толькі ў гэты дзень; цёплага сонейка ў кожную пару году, дабрыні і разуменьня блізкіх, творчых палётаў і зьдзяйсьненьня мараў.
Загаловак на мове арыгіналу: Pan Tadeusz
Месца выхаду: Ольштын
Дата выхаду: 1984
Рэдактар: Obrębska-Jabłońska A.
Рэдакцыйная калегія: Bagrowska A., Jasinska-Socha T., Skibińska-Charyło Z., Smułkowa E.
Перакладчык: Тарашкевіч Браніслаў
Выдавец: Поезежэ
Выдавецтва/ друкарня: Поезежэ
Памеры: 312 с.: іл., 25см
Катэгорыя: Мастацкая літаратура; Пераклады
Copyright © 1984 by Wydawnictwo "Pojezierze"
Кнігазбор: BTH — бібліятэка Беларускага Гістарычнага Таварыства, ul. Proletariacka 11, Białystok (папяровы асобнік); EEDC — бібліятэка Усходнеэўрапейскага дэмакратычнага цэнтру, ul. Proletariacka 11, Białystok (папяровы асобнік); MiOKB — бібліятэка Музея і асяродка беларускай культуры ў Гайнаўцы, ul. 3 Maja 42, Hajnówka (папяровы асобнік); прыватны кнігазбор у Беластоку (папяровы асобнік)
Інвэнтарныя нумары: BTH — [611]; EEDC — [156], [156-2], [156-3]; MiOKB — [4421], [4156]
Сыгнатура: V.2.Mic; V.5.Mic
Задума напісаць "шляхецкую быліцу" у Адама Міцкевіча ўзнікла восенню 1831 года, калі адчайны пілігрым з Італіі дапаў на Пазнаншчыну, дзе яго напаткала пякучая вестка пра разгром Лістападаўскага паўстання. Роспач ад няўдачы (паэт спяшаўся прыняць удзел у барацьбе з царызмам са зброяй у руках), расчараванне ва ўяўнай еднасці кіраўнікоў, надзея на новы рэвалюцыйны ўздым палякаў - усё гэта на пазнанскай зямлі, прырода якой балюча нагадвала родныя наваградскія абшары, абвастрыла ў Міцкевіча настальгічнае пачуццё, якое і прывяло да задумы напісаць гімн-успамін пра вольны край, дзе жыло хоць трохі шчасця: край маленства. Памяць пра яго чалавек носіць у сэрцы са святой пашанай, як пілігрым жменю бацькоўскай зямлі. Бо чужына не грэе.
Каталёг: BTH | EEDC | MiOKB | Прыватны кнігазбор
Толькі ў бібліятэцы Беларускага Гістарычнага Таварыства (папяровы асобнік) Толькі ў бібліятэцы Усходнеэўрапейскага дэмакратычнага цэнтру (папяровы асобнік) Толькі ў бібліятэцы Музея і асяродка беларускай культуры ў Гайнаўцы (папяровы асобнік) Толькі ў бібліятэцы прыватнай асобы ў Беластоку (папяровы асобнік)
У кнігу вялікага польскага паэта Адама Міцкевіча ўвайшлі лепшыя балады і рамансы, санеты, паэмы «Гражына» і «Конрад Валенрод». Болей »
Двухтомнік складае знакамітая паэма Адама Міцкевіча “Дзяды” і яе першы поўны пераклад на беларускую мову, зроблены ў 1994-1998 гадах і прымеркаваны да 200-годзьдзя Адама Міцкевіча. У І томе зьмяшчаюцца “віленска-ковенскія “Дзяды” (баляда “Здань”, ІІ і ІV часткі), напісаныя ў 1820-1823 гг. і некаторыя сцэны І часткі, апублікаваныя пасьля сьмерці паэта. Болей »
Двухтомнік складае знакамітая паэма Адама Міцкевіча “Дзяды” і яе першы поўны пераклад на беларускую мову, зроблены ў 1994-1998 гадах і прымеркаваны да 200-годзьдзя Адама Міцкевіча. У ІІ томе зьмяшчаюцца “дрэздэнскія “Дзяды”, напісаныя Міцкевічам у 1832 годзе. Болей »
Адам Міцкевіч (1798-1855) - вялікі паэт славянскага свету, якога нарадзіла беларуская зямля. Ён пісал па-польску, геніяльна ўзнаўляючы тагачасную рэчаіснасць. Найбольш яскрава дух Літвы-Беларусі ўвасобіўся ў велічным мастацкім палатне паэмы "Пан Тадэвуш" - энцыклапедыі шляхецкага ладу жыцця, што грунтаваўся на традыцыях колішняй еўрапейскай дзяржавы - вялікага Княства Літоўскага, Рускага і Жамойцкага. У гэтым фаліянце славуты твор друку... Болей »
Беларускамоунае асваенне спадчыны вялікага Адама Міцкевіча беларуская літаратура распачала з перакладу паэмы «Пан Тадэвуш», здзейсненага Вінцэнтам Дуніным-Марцінкевічам сто сорак гадоў таму. На семдзесят гадоў пазнен з'явіўся першы беларускі пераклад санета Міцкевіча «Да Нёмна». Затым узніклі іншыя варыянты беларускамоўнага ўзнаўлення гэтага твора, засведчыўшы нарастанне яго прыцягальнасці для беларускіх перакладчыкаў. Увага да санета ў... Болей »
Адам Міцкевіч — паэт бунтарскага духу і ўсеабдымнага таленту, які па шырыні свайго ахопу ставіць яго на адку ступень з найвялікшымі геніямі свету. У палавіне жыццёвага шляху паэт быў разлучаны з зямлёй свайго нараджэння і маладосці. Ад таго часу ён становіцца вечным вандроўнікам, пілігрымам, паводле ўласнага паэтычнага азначэння. Але ні на адну хвіліну не гасне ў ім любоў да радзімы, да зняволенага народа. Каля швейцарскіх азёр бачыць ё... Болей »
Адам–Бернард Міцкевіч (24 снежня 1798, фальварак Завоссе Навагрудскага пав. Літоўскай губ. (цяпер Баранавіцкі раён Брэсцкай вобласці) - 26 лістапада 1855, Стамбул, Турцыя) польскі паэт, публіцыст, асветнік. Пісаў на польскай мове. У 1815 скончыў Навагрудскую дамініканскую школу; у 1819 Віленскі універсітэт. Падчас вучобы ва універсітэце быў адным з лідэраў тайных студэнцкіх таварыстваў філаматаў і філарэтаў. У 1819 накіраваны на выкладч... Болей »
