Галоўнай палітычнай тэмай на Беларусі зараз з’яўляюцца будучыя выбары ў лукашэнкаўскую „палату”, ці як гавораць улады — у „парламент”. Апошнім вельмі хочацца, каб выбары былі прызнаны легітымнымі цывілізаваным светам, і як наступства гэтаму быў прызнаны „парламент” і ўсе рашэнні ім прынятыя. Для гэтага неабходна ў першую чаргу наяўнасць замежных назіральнікаў на выбарах і ўдзел у іх апазіцыі. Але лукашэнкаўскі рэжым не хоча ісці ні на я... Więcej »

Мінае 110 гадавіна з дня нараджэння Міхася Арла, паэта і публіцыста, якому вайна не дазволіла поўнасцю праявіць літаратурны талент. Нарадзіўся ён у Гарадку Беластоцкага павета і ў сапраўднасці называўся Сцяпан Пятэльскі. Міхась Арол гэта яго літаратурны псеўданім. У Гарадку, дарэчы, ушаноўваюць памяць свайго вялікага земляка, што з’яўляецца рэдкасцю ў нашай тутэйшай беларускай традыцыі. Найчасцей вуліцам, школам ці плошчам беларусы прыс... Więcej »

28 ліпеня адкрыццём могільніка ў Катыні палякі ўшанавалі памяць сваіх афіцэраў, памардаваных саветамі ў 1940 г. Беларусаў-афіцэраў у польскай арміі было няшмат. Улады ІІ Рэчы Паспалітай вялі палітыку, якая абмяжоўвала непалякам доступ да працы ў адміністрацыі, паліцыі і арміі. Таму і сярод расстраляных у Катыні беларусы складалі толькі некалькі дзесяткаў асоб. Былі гэта ў большасці праваслаўныя капеланы і прадстаўнікі інтэлігенцыі катал... Więcej »

Нядаўна ў Беластоку адзін з лідэраў аб’яднанай беларускай апазіцыі заявіў: „Мы не змагаемся за ўладу, а толькі за дэмакратыю. Мы не хочам адхіліць Лукашэнку ад улады, а толькі каб прывярнуў ён дэмакратыю”. Пра такую апазіцыю мог бы марыць кожны дыктатар, а нават дэмакрат, якому пэўная частка цела хутка прырастае да крэсла. Я заўважыў, што калі нехта звяртае ўвагу апазіцыйным палітыкам з Мінска, што яны страшэнна раз’яднаныя і не маюць в... Więcej »

Поўным махам ідзе выбарчая кампанія кандыдатаў на пост прэзідэнта Польшчы. Перад камерамі тэлебачання кандыдаты з вялікім запалам змагаюцца за шчасце люду, якім хочуць кіраваць. Па тэлебачанні можна даведацца колькі знакамітых людзей дзень і ноч думае пра будучыню грамадзян гэтай краіны. Так сама было перад парламенцкімі і самаўрадавымі выбарамі. Аднак тады пастаянна балбаталі не некалькі, а сотні ці тысячы ахвотных дзяліць публічныя гр... Więcej »

Здавалася, што там, дзе былі беларускія вёскі, праз пару гадоў астануцца толькі кусты і рэшткі комінаў. Яшчэ нядаўна той, хто навучыўся чытаць і пісаць, уцякаў у горад быццам бы яго мясцовасць мела заліць Семяноўскае вадасховішча. На вёсках аставаліся амаль выключна пенсіянеры, п’яніцы і жыццёвыя няўдачнікі. Не прыпынілі псіхозу ўцёкаў у горад нават спрыяльныя эканамічныя ўмовы для сельскай гаспадаркі, якія з’явіліся ў сямідзесятыя гады... Więcej »

Сярод мінскай інтэлігенцыі з’явілася новая назва Беларусі — Шурдыстан. Унутраная палітычная сістэма, метады кіравання дзяржавай і ўрадавая прапаганда ўчынілі Беларусь падобную да такіх краін як Кіргізстан, Узбекістан, Туркменістан. Лукашэнкаўскі рэжым, дэманстратыўна адкідаючы рэфармаванне дзяржавы паводле еўрапейскай традыцыі, вярнуў краіну на шлях, які вядзе ў напрамку азіяцкага феадалізму. Калі, аднак, улічыць факт, што савецкі камун... Więcej »

3 ліпеня афіцыйны Мінск адзначыў Дзень незалежнасці Беларусі. Гэтага дня 1944 г. савецкія войскі вызвалілі Мінск ад нямецкіх акупантаў. Вяртанне на Беларусь савецкай сталінскай улады ад чатырох гадоў стала сімвалам незалежнасці Беларусі. Ініцыятарам устанаўлення гэтай даты як Дня Незалежнасці быў Аляксандр Лукашэнка, які пасля „кансультацыі з народам” у выглядзе славутага рэферэндуму ў лістападзе 1996 г. вярнуў хвалу савецкай палітычнай... Więcej »

Другі год рэалізуецца рэформа аховы здароўя і надалей ніхто не ведае дзеля чаго ажыццяўляецца эксперымент, які большасць грамадзян пазбавіў доступу да лекара. Шмат пацыентаў, якім чыноўнікі адабралі грошы не пытаючы ў іх згоды і абяцаючы дармовыя медыцынскія паслугі, не ператрывала шаленства, якое адбываецца ў сферы аховы здароўя. Зразумела, што вінаватых ніхто не знойдзе, а нават і не шукае. Медыкі задаволеныя, бо зарабляюць больш, мен... Więcej »

22 чэрвеня мінула 59 гадоў з дня, калі войскі гітлераўскай Нямеччыны заатакавалі Савецкі Саюз, адкрываючы найбольш крывавы фронт ІІ сусветнай вайны. Немцы, якія ад двух гадоў змагаліся ўжо за панаванне ў заходняй і сярэдняй Еўропе, вырашылі, у неспрыяльных для іх мілітарных умовах, падпарадкаваць сабе Савецкі Саюз, а прынамсі яго еўрапейскую частку. Гітлер меў тады адкрыты фронт на Захадзе і ў паўночнай Афрыцы. Аднак не давяраў ён свайм... Więcej »