Aż do śmierć, Stalina w marca 1953 roku, linia polityki ideologicznej zmierzała do wyplenienia wszelkich zachodnich wpływów w sztuce i nauce, w szkolnictwie i literaturze oraz w innych dziedzinach. Polityka ta została ogłoszona przez bliskiego współpracownika Stalina, Andrieja Żdanowa zaraz po II wojnie światowej i przybrała nazwę "żdanowszczyzny". Chociaż Żdanow zmarł w 1948 roku, kierunek jaki wytyczył utrzymywany był do śmierci Stalina. Politykę tę uzasadniono następująco: "W latach wojny kilka milionów ludzi mieszkało na obszarze okresowo zajętym przez wroga. Miliony zostały deportowane do Niemiec przez hitlerowskich faszystów. Wielu członków Armii Sowieckiej było jeńcami wojennymi. Faszyści hitlerowscy próbowali wywrzeć na nich ideologiczny wpływ. Podczas antyfaszystowskiej kampanii wyzwoleńczej wojska sowieckie posunęły się daleko na zachód, a część sił zbrojnych pozostała na obszarze państw kapitalistycznych, gdzie siły reakcji usiłowały na wszelkie możliwe sposoby wpłynąć na żołnierzy sowieckich. Hitlerowscy faszyści pozostawili po sobie grupy burżuazyjno-nacjonalistyczne na zachodnich obszarach Ukrainy i Białorusi oraz w republikach bałtyckich, w celu prowadzenia wśród ludności, antysowieckiej agitacji. (fragment)