Leon Wasilewski należy bez wątpienia do grona najbardziej znanych postaci polskiej historii XX wieku. Przyczyniła się do tego rola, a właściwie kilka ról, jakie w tej historii odegrał. Był bowiem nie tylko jednym z wybitniejszych działaczy Polskiej Partii Socjalistycznej, z której dziejami związał całe swe życie. Był także politykiem i współtwórcą niepodległości Polski, ministrem spraw zagranicznych jej pierwszego gabinetu, bliskim współpracownikiem Józefa Piłsudskiego i wykonawcą jego politycznych planów w pierwszym, trudnym okresie formowania niepodległego państwa. Ze względu na różnorodność ról życiowych i funkcji, jakie pełnił, sylwetkę Leona Wasilewskiego można ukazywać w kilku perspektywach. Można by przedstawić Wasilewskiego jako działacza PPS, o którym jednak niektórzy współcześni mu pisali, że ze względu na jego „demokratyczno-parlamentarne i umiarkowane poglądy w gruncie rzeczy nie był socjalistą”'. Ważna byłaby też prezentacja jego niewątpliwie znaczącego udziału w tworzeniu historii polskiego ruchu socjalistycznego, a także legendy Piłsudskiego. Głębszej analizy wymaga również jego udział w podejmowanych przez Piłsudskiego bezpośrednio po odzyskaniu niepodległości akcjach politycznych, mających związek z jego koncepcją polityki wschodniej. (Słowo wstępne)