Praktyka folklorystyczna Wskazówki metodyczne i sprawdzian programowy (R. M. Kawaliowa, T. A. Marozawa, W. W. Pryjemka) Studenci fakultetów filologicznych poznając literaturę swego kraju najpierw poznają folklor – najstarszy przejaw przekazywanej ustnie twórczości ludowej – baśnie, przysłowia, powiedzonka, pieśni, zagadki. Jest wiele zbiorków, w których pod jedną okładką umieszczone zostały materiały zebrane w różnych wsiach i regionach. Jednak nie wszystko jeszcze zebrano. Folklor żyje, dopóki żyje naród. Stąd jednym z zadań studentów jest zapisywanie twórczości ludowej. Omawiany tu poradnik metodyczny podpowiada, jak odszukać właściwych ludzi, jak ich „otworzyć”, zachęcić do rozmowy, a także jak tę rozmowę prowadzić, żeby jak najwięcej się dowiedzieć. Poradnik składa się z kilku części tematycznych: baśnie, twórczość rytualna, małe formy folkloru białoruskiego, liryka nieobrzędowa, ludowa twórczość dramatyczna, wiersze religijne i psalmy, folklor dziecięcy i współczesny miejski.