Кроў і попел Дражна

Будзем помніць! У перыяд другой сусветнай вайны тэрыторыя Беларусі была акупіравана нямецка-фашысцкімі захопнікамі. Беларусы аказаліся перад выбарам: здацца на міласць акупантаў, ці змагацца. 3 гэтай прычыны адны пайшлі ў паліцаі, што дзейнічалі ў хаўрусе з немцамі, другія — у партызаны. У выніку жорсткай, бязлітаснай узброенай барацьбы паміж імі часам гінула і мірнае насельніцтва. Па большасці мы ведаем пра страты нашага народа ад акупантаў і іх прыхільнікаў і амаль нічога не ведаем пра тое, як забівалі мірных грамадзян партызаны. Такіх выпадкаў, зразумела, было не вельмі шмат. Але яны бьті. Таму для гісторыі і ўпамяць загінуўшых належыць пра гэта пісаць. Тым больш што дасюль, праз шэсць дзесяткаў гадоў пасля вызвалення, робяцца спробы замоўчваць ці, як гэта ўбачыць чытач, скажаць гістарычныя факты. Разбіраючы абставіны спалення вёскі Дражна, я ніякім разам не хацеў кінуць цень на партызан, якія змагаліся ў 2-й Мінскай партызанскай брыгадзе адважна. Спрычыніўшыся сваім аповедам-даследаваннем да падзей таго чорнага дня, схіляю нізка галаву перад памяццю бязвінна забітых. (Аўтар)