Ліс Дар’я

Сёньня Дзень народзінаў адзначае Дар’я Ліс.

Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка Kamunikat.org зычыць здароўя – перадусім; добрага настрою – не толькі ў гэты дзень; цёплага сонейка ў кожную пару году, дабрыні і разуменьня блізкіх, творчых палётаў і зьдзяйсьненьня мараў.

Семянчук Генадзь

Сёньня Дзень народзінаў адзначае Генадзь Семянчук.

Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка Kamunikat.org зычыць здароўя – перадусім; добрага настрою – не толькі ў гэты дзень; цёплага сонейка ў кожную пару году, дабрыні і разуменьня блізкіх, творчых палётаў і зьдзяйсьненьня мараў.

Ваганаў Сяргей

Сёньня Дзень народзінаў адзначае Сяргей Ваганаў.

Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка Kamunikat.org зычыць здароўя – перадусім; добрага настрою – не толькі ў гэты дзень; цёплага сонейка ў кожную пару году, дабрыні і разуменьня блізкіх, творчых палётаў і зьдзяйсьненьня мараў.

Dyskusja, 4 / 1985

Dyskusja

Biuletyn Wojewódzkiego Domu Kultury

4 / 1985

Miejsce wydania: Białystok

Data wydania: 1985-03

Redaktor: Wąsowicz-Szczepaniak Iwona

Wydawca: Wojewódzki Dom Kultury w Białymstoku

Wymiary: 40 s.

Księgozbiór: BTH — biblioteka Białoruskiego Towarzystwa Historycznego, ul. Proletariacka 11, Białystok (egzemplarz papierowy)

Numery inwentarzowe: BTH — [1633.]

Urodził się w Wólce n/Bugiem. Skromna chata ukryta w sosnowym lasku miała coś z sienkiewiczowskiego „Janka Muzykanta". Naturalną ciszę wypełniały trele skrzydlatych przyjaciół „Huberta" i dźwięki skrzypiec. Z daleka rozpoznać można grę ludowego mistrza Piotra Jarockiego. Obcowanie z tym człowiekiem, to pasmo przeżyć, przygód, wspomnień o muzyce i z muzyką. Z zainteresowaniem słucham rodowodu Jego pasji. Od najmłodszych lat nosiło Go do muzyki. W rodzinnej wsi nad Bugiem nie mając instrumentu sam zaczął konstruować skrzypce. Były one wykonane ręką dziecka, podpatrzone u miejscowych muzykantów. Wprawdzie wydawały dźwięki, ale nie grały tak jak chciał On i jego muzyczna dusza. Z pomocą przyszła nauczycielka pani Swiderska. Widząc wielką życzliwość Piotrusia do gry na instrumentach podarowała mu własne skrzypce. (fragment)

Katalog: BTH

Periodyki: Dyskusja

Tylko w bibliotece Białoruskiego Towarzystwa Historycznego (egzemplarz papierowy)

Warto przeczytać:

Dyskusja, 4 (24) 1990

Dyskusja

Biuletyn Wojewódzkiego Domu Kultury

4 (24) 1990

Stało się już stereotypem, odmieniane na wszelkie sposoby w popularnych opisach i naukowych rozprawach, stwierdzenie, iż Białostocczyzna jest narodowym i kulturowym pograniczem, punktem zetknięcia się opartej na łacińskiej kulturze Zachodu polskości z bizantyńskim Wschodem, uosabianym przez prawosławnych Białorusinów. Stwierdzenie to, jak każdy stereotyp, jest jednak powierzchowne i w gruncie rzeczy błędne. Rzeczywiście — łaciński Zachó... Więcej »


Dyskusja, 2-3 (23) 1990

Dyskusja

Biuletyn Wojewódzkiego Domu Kultury

2-3 (23) 1990

Perspektywa konfliktu zbrojnego z Rosją Radziecką zarysowała się od samego początku istnienia niepodległego państwa polskiego. W wyniku ewakuacji okupacyjnych wojsk niemieckich Ober-Ostu, na obszary opuszczone przez Niemców, z jednej strony wkraczała Armia Czerwona z drugiej wojska polskie, co niosło spór terytorialny. Ważną rolę w narastającym konflikcie, a potem w wojnie, odegrały również czynniki o charakterze ideowym. Moskwa, przece... Więcej »


Dyskusja, 2/17/88

Dyskusja

biuletyn Wojewódzkiego Domu Kultury

2/17/88

Białoruska mniejszość narodowa w Polsce Ludowej zamieszkuje środ­kowe i wschodnie obszary województwa białostockiego oraz południowe kresy suwalskiego. Nie prowadzone były żadne statystyki, stąd też trud­no ustalić jaka jest liczba tej populacji. Pośrednim wskaźnikiem może być ilość wyznawców Kościoła prawosławnego na Białostocczyźnie, choć nie zawsze każdego prawosławnego można utożsamić z Białorusinem. Faktem jest, że większość Białor... Więcej »


Dyskusja, 3 (10) 1986

Dyskusja

Biuletyn Wojewódzkiego Domu Kultury

3 (10) 1986

Kiedy dziś myślę o swoich latach białostockich, trudno mi znaleźć inne określenie niż to, że były to lata złożone. Zachowałem w pamięci ludzi i krajobrazy, przyjaciół i wrogów (któż ich nie ma?), bardziej jednak tych pierwszych, zresztą do dziś utrzymuję z nimi bliskie kontakty. Stoczyłem kilka potyczek mniejszych i jedną większą, końcową, po której Białystok opuściłem. Czy uciekłem z pola bitwy? Nie, chyba nie. O mym wyjeździe "zdecydo... Więcej »


Dyskusja, 2 (5) 1985

Dyskusja

Biuletyn Wojewódzkiego Domu Kultury

2 (5) 1985

Pociąg relacji Grodno — Wilno wjeżdża na peron stplicy Litwy. Jest późny i mroźny wieczór styczniowy 1985 r. Robi się jednak ciepło, gdy miejscowy zespół folklorystyczny „Ratilo”, w komplecie wita kwiatami rolników z Pogorzałek. Są nimi „Narwianie”, którzy w nagrodę za blisko 30-letnią działalność artystyczną, odbywają swoją pierwszą podróż zagraniczną. Ze studentami Uniwersytetu Wileńskiego z Zespołu „Ratilo” znają się dobrze, bo gości... Więcej »