Wypuskajučy ŭ świet knižycu pad nazowam „Z historyi Apolohietyki Chryšcijanskaj“, musimo dać niekulki stoŭ wyjaśnieńnia. Prahladajučy hetu knižycu, čytač napeŭna źwiernie swaju ŭwahu pradusim na widawočnyja pachiby ŭ padziele źmiestu jaje. Woś-ža, zhadžajučysia z hetym, musimo adznačyć, što winy tut niama ani z boku pawažanaha aŭtara, ani z boku redakcyi. Sprawa ŭ tym, što naša knižyca ŭ pieršych dniach swaich naradzinaŭ mieła być achryščana inakš. I tolki padčas drukawańnia u „Chr. Dumcy“ akazałasia, što najbolš adpawiednym dla jaje nazowam budzie: „Z historyi Apolohietyki Chryšcijanskaj“. Užo zhetul widać, što padzieł našaj knižycy nia moh być daskanalnym. (frahment)