Wiosną 1940 roku rozpoczęła się nieznana dotychczas w dziejach zagłada polskiej elity. Znamienne jest to, że masowych mordów na polskiej inteligencji, elicie narodowej i kadrze oficerskiej dokonali w tym samym czasie Niemcy, rozpoczynając tzw. Akcję A-B, jak i Sowieci, wykonując ponad 22 tysiące zdradzieckich strzałów w tył głowy. Była to zaplanowana ze zbrodniczym wyrachowaniem akcja, mająca na celu dekapitację Rzeczypospolitej przez wyniszczenie jej kadry przywódczej, tak, aby nigdy nie powstała z upadku. Jeńcy Kozielska, Starobielska i Ostaszkowa, należący do elity II Rzeczypospolitej zginęli, gdyż pozostali wierni testamentowi przodków i nie wyparli się wartości, które kształtowały oblicza cywilizacji łacińskiej i polskiej kultury. Katyński mord ludobójczy był dla bolszewickiej Rosji formą rozprawienia się z dziedzictwem przeszłości i odwetem za polską wiktorię roku 1920. Strzałem w potylicę unicestwiono konkretnych ludzi, ale sens tych mordów był głębszy. W Katyniu, Charkowie, Miednoje i Twerze zamierzano złożyć do grobu tradycyjną Polskę z jej światem wartości tak biegunowo odległych od barbarzyństwa komunizmu. (fragment)