Kazimir Swajak – pseudonim literacki białoruskiego katolickiego księdza i poety Kastusia Stepowicza (1890-1926). Jego „Dzieje…” są w literaturze białoruskiej utworem unikalnym. Nie są to ani klasyczne wspomnienia, ani dziennik, lecz notatki pisane w ciągu życia o różnych sprawach i sytuacjach. Tworzą one duchowy portret autora jako człowieka, księdza i Białorusina. Są jednocześnie „Dzieje..” świadectwem trudności i przeszkód, które napotykali pierwsi księża katoliccy, którzy chcieli Słowo Boże przekazywać swemu narodowi w języku ojczystym. Choć opisane przez Swajaka zdarzenia rozgrywają się na początku XX wieku, to ich społeczna wymowa nie straciła dotąd aktualności. Pisząc o niektórych codziennych kłopotach, autor z właściwą sobie ufnością i szczerością zwraca się jakby wprost do czytelnika: „Staje mi przed oczyma cała przeszłość, która przeminęła jak błysk światła teraz zgasłego na wieki… Nie wróci już nigdy… Co dzień, co chwila dołącza do niej nowa fala i… ginie na zawsze. Ach, szczęśliwy ten, kto zbudował sobie przeszłość harmonijną i wzniosłą… Czemuż ja wciąż jestem pełen niepokoju, czemuż ciągle bezwolny?!... Drogi mój! Przyjacielu duchowego hartu… Przywołaj wszystko, co minęło… Buduj nowe, coraz lepsze, szlachetniejsze życie…”.