Józef Chazanowicz urodził się w Grodnie 22 października 1844 roku w pobożnej rodzinie żydowskiego kupca (choć są źródła podające Goniądz jako miejsce urodzenia), polski lekarz, bibliofil, współtwórca Narodowej i Uniwersyteckiej Biblioteki Izraela. W roku 1866 podjął studia medyczne w Królewcu. Utrzymywał się wtedy z pisania miejscowym kupcom listów handlowych po rosyjsku oraz z drobnych zapomóg królewieckiej gminy żydowskiej. W roku 1878 przeprowadził się do Białegostoku. W 1890 odbył podróż do Palestyny, w Jerozolimie wybrał niewielką bibliotekę Midraszu Beith Abarbanel jako zalążek przyszłej żydowskiej książnicy narodowej, którą po prostu zamierzał stworzyć, przeznaczając jej swoją wciąż pomnażaną w Białymstoku bibliotekę prywatną. W 1896 roku przesłał z Białegostoku do Jerozolimy około 20 tysięcy woluminów, z czego połowę stanowił jego prywatny księgozbiór, gromadzony przez 28 lat. Na jego podstawie powstała Biblioteka Abarbanel, później włączona do Narodowej i Uniwersyteckiej Biblioteki w Jerozolimie.