Стан мясцовай прамысловасці Бялыніцкага раёна на мяжы 19-20 стагоддзяў. Прамысловасць рэгіёна была заснавана на мясцовай сыравіне. Напрыклад, існаваў шэрага прадпрыемстваў па вырабе таннага сукна - сукнавальні. Яшчэ ў сярэдзіне 19 ст. сукнавальні дзейнічалі ў Сярмяжанцы, Вугольшчыне, Нежкаве, Вялікай Машчаніцы, Забалацці, Рудні, Бялынічах. Працавала некалькі дзегцярных заводаў - у Ключыках, Гуце, Рафалаве, Рубяжы. Шкіпінарнае прадпрыемс... Więcej »

Бялыніцкі раён у другой палове 17 стагоддзя. У 1654 г. распачалася вялікая вайна паміж Расіяй і Рэччу Паспалітай, у склад якой уваходзіла ВКЛ. Пад час гэтай вайны беларускія землі паспыталі жорсткае спусташэнне. У жніўні праз Галоўчын і Бялынічы на захад адыходзіла войска ВКЛ на чале з вялікім гетманам Янушам Радзівілам, якое пераследвалі значна пераўзыходзячыя сілы рускіх ваяводаў Трубяцкога і Чаркаскага. 12 жніўня Радзівіл спрабаваў у... Więcej »

Прамысловасць Бялыніцкага раёна ў 30-я гады 20 стагоддзя. У 1932 г. у раёне дзейнічала 6 малаказаводаў, шпаларэзны завод на чыгуначнай станцыі Друць, у Бялынічах пачаў працаваць ільнозавод, на якім было 66 рабочых. У гады 2-й пяцігодкі ў раёне пераважала дробная прамысловасць: камбінат камунальнай гаспадаркі, гідраэлектрастанцыя, лесапільня, сукнавальня, ільнозавод, хлебазавод, маслазавод, млыны, прадпрыемствы па здабычы жывіцы, леспрам... Więcej »

БНР. Крок да незалежнасьці. Пытанне аб пачатку беларускай дзяржаўнасці да гэтага часу выклікае неадназначныя адказы. У расійскай імперскай гісторыі (да 1917 г.)такое пытанне ўвогуле фактычна не паўставала, бо лічылася, што ніякай беларускай дзяржаўнасці ніколі не было. У савецкія часы ужо інакш: адлік гісторыі беларускай дзяржаўнасці пачынаўся з 1 студзеня 1919 г, калі бальшавікамі была створана Савецкая Беларусь. Натуральна, усё, што б... Więcej »

Развіццё сельскай гаспадаркі на тэрыторыі Бялыніцкага раёна ў пачатку 20 стагоддзя. Буйнейшым бялыніцкім землеўладальнікам быў надворны саветнік Сяргей Александравіч Мясаедаў. Пасля яго смерці ў канцы 1899 года маёнтак Бялынічы перайшоў у сумеснае валоданне яго ўдавы Ганны Мікалаеўны і дзяцей Уладзіміра, Таццяны і Марыі. Пасля падзелу маёнтка фальварк Бялынічы з мястэчкам агульнай плошчай 3074 дзесяціны перайшоў у рукі Таццяны Сяргееўны... Więcej »

Падзеі вайны 1812 года на тэрыторыі Бялыніцкага раёна. 24 чэрвеня 1812 года войскі французкага імператара Напалеона Банапарта пераправіліся цераз Нёман і ўступілі ў межы Расійскай імперыі. Распачаліся ваенныя дзеянні, у зоне іх апынуўся і наш край. Які панёс вялікія страты. Пад час наступлення французкай арміі праз Бялынічы прайшоў корпус пад камандваннем маршала Даву. Тая частка тэрыторыі сучаснага Бялыніцкага раёна, што была ў складзе... Więcej »

Устанаўленне савецкай улады на тэрыторыі Бялыніцкага раёна. Пасля кастрычніцкіх падзей 1917 г. у Петраградзе пачалося ўстанаўленне савецкай улады ў многіх кутках былой імперыі. На тэрыторыі Бялыніцкай і Нежкаўскай валасцей гэты працэс меў складанасці, таму што ў Магілёве знаходзілася Стаўка Вярхоўнага галоўнакамандуючага, дзе рэвалюцыя была ўспрынята адмоўна. Перашкаджалі ўстанаўленню новай улады члены мясцовых арганізацый “Бунда”, "Саю... Więcej »

Калектывізацыя сельскай гаспадаркі ў Бялыніцкім раёне. У 1928 г. у раёне было створана 6 калгасаў, якія аб’ядноўвалі ўсяго 48 гаспадарак і мелі толькі 801 га зямлі. У 1929 г. райкам КП(б)Б даў устаноўку, каб да восеньскай пасяўной кампаніі 1930 г. у Бялыніцкім раёне было калектывізавана 80 % плошчы сельскагаспадарчых угоддзяў. На працягу зімы 1929-1930 гг. Меркавалася правесці суцэльную калектывізацыю, абагульніць усю рабочую і прадукцы... Więcej »

Бялыніцкі раён у 1918 годзе. 16 лютага 1918 г. Германія паведаміла Савецкай Расіі, што скончыўся тэрмін перамір’я і “пачынаецца зноў стан вайны”. 18 лютага Германія аднавіла ваенныя дзеянні. 10-я нямецкая армія рухалася ў напрамку Мінск - Смаленск - Масква. На цэнтральным напрамку супраць германскай арміі змагаўся Магілёўскі рэвалюцыйны атрад, у якім было нямала мясцовых сялян, 2-я рэвалюцыйная армія пад камандаваннем Р. I. Берзіна. Але... Więcej »

Гаспадарчае жыццё Бялыніцкага раёна напрыканцы 18 стагоддзя. У канцы 18 ст. на тэрыторыі сучаснага Бялыніцкага раёна існавалі тры мястэчкі: Бялынічы, Галоўчын, Эсьмоны. Цэнтрамі маёнткаў былі Бялынічы, Галоўчын, Эсьмоны, Ізобішча, Камяніца, Дзевашычы, Ермалавічы, Клёўка, Галубоўка, Рудня, Карытніца, Бахані, Цяхцін, Дручаны, Пільшычы. Самыя вялікія населеныя пункты мелі: Галоўчын - 116 двароў, Бялынічы - 108, Вуйлава - 78, Забалацце - 62... Więcej »