Oto przed nami trzeci już album - po ślubnym i pogrzebowym - prezentujący kolejny z rytuałów przejścia: nadanie imienia dziecku i tym samym przyjęcie go do muzułmańskiej społeczności polskich Tatarów. Być może, jest z nich najważniejszy, bowiem dokonuje się u zarania życia i niezależnie od dalszych losów azanionej osoby na zawsze określa jej status pochodzeniowy oraz wyznaniowy, stając się niezbywalnym wyznacznikiem tożsamości. Imię azanowe, nawet wtedy, gdy jest odmienne od tego urzędowego, zapisanego w Urzędzie Stanu Cywilnego, pozostaje nierozłącznym swojskim mianem, używanym wśród najbliższych, w rodzinnym i przyjacielskim gronie. Łączy nas nie tylko z tatarską przeszłością, z pokoleniami przodków, ale również z muzułmańską współczesnością, z ogromną wspólnotą wiernych na całym świecie. (Tomasz Miśkiewicz, Wyznacznik tożsamości, fragment)