27 maja 1944 r. aresztowano całą moją rodzinę: rodziców, dziadków z obu stron oraz brata ojca. Moi rodzice przez dziesiątki lat pielęgnowali pamięć o tym wydarzeniu, więc obraz tej tragedii trwał zawsze w mojej świadomości. Opowiadali mi o przebiegu wywózki, o losach własnych i innych osób aresztowanych. Po ich śmierci zrozumiałam, że chcieli mi to przekazać ze wszystkimi szczegółami, dlatego czułam się zobowiązana zebrać i utrwalić jak najwięcej z tego, co pozostało w mojej pamięci i pamięci wszystkich łudzi dotkniętych tym dramatem.