Упершыню ў беларускай фалькларыстыцы на шырокім матэрыяле даследуюцца ўзаемасувязі фальклору ўсходніх славян. Аналізуюцца вытокі агульнасці жанравай і вобразнай сістэм песень, сюжэтнага складу і ідэйнай накіраванасці казак і падапняў, характар працэсаў узаемадзеяння. Паказана таксама спецыфіка фальклору ўсходніх славян, уклад кожнага з гэтых народаў у скарбніцу сусветнай культуры. Разлічана на фалькларыстаў, літаратуразнаўцаў, гісторыкаў культуры, этнографаў, славістаў, усіх, хто цікавіцца праблемамі духоўнай культуры.