Historia, jako przedmiot nauczania, wywoływała (wywołuje nadal i zapewne będzie wywoływała w przyszłości) wiele dyskusji prowadzonych w różnych, nie tylko nauczycielskich środowiskach. Wątpliwości dotyczą głównie programów oraz treści nauczania, celów i metod realizacji materiału, a także roli, jaką odgrywać ma edukacja historyczna w życiu społecznym, w budowaniu świadomości historycznej. Towarzyszą temu emocje związane z reformami szkolnictwa. Zjawiska te, oczywiście z uwzględnieniem kontekstu historycznego i politycznego, zauważalne były zarówno w wieku XIX, w okresie dwudziestolecia międzywojennego, w czasach PRL-u, po transformacji ustrojowej lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku, a także w czasach nam współczesnych. (Uwagi wstępne, fragment)