Wydaje się, iż można byłoby sporządzić dwie biografie artysty, dwie prawdziwe, a mimo to zupełnie różne historie jego życia. Pierwsza dziejąca się w świecie rzeczywistym, druga to historia twórczej wyobraźni Mistrza. I właściwie ta druga wydaje się być jedyną prawdziwą i ważną dla nas, jako odbiorców jego sztuki. Pierwsza zaś, mimo pozorów realności, jest tak naprawdę drugoplanowa. Drugoplanowa poprzez swój dramatyzm, który sprawił, iż Adam Stalony-Dobrzański zamieszkał ostatecznie i wyłącznie w świecie swej artystycznej wizji. Zamieszkał w niej na podobieństwo dawnych anachoretów, wiodących samotniczy, pustynny żywot dzielony sam na sam jedynie z własnym objawieniem - z własnym Bogiem. (fragment)