Borys Andriejewicz Uspieński, profesor Uniwersytetu Moskiewskiego, urodził się w 1937 r. w Moskwie. W 1960 r. ukończył studia na Wydziale Filologicznym tegoż Uniwersytetu i został doktorantem Katedry Językoznawstwa Ogólnego i Porównawczo-Historycznego. Studiował w Kopenhadze (1961 r.) pod kierunkiem prof. L. Hjelmeleva i prof. E. Fisher-Joergensen. Stopień kandydata nauk uzyskał w 1963 r. w Moskwie, obroniwszy pracę pt. Wybrane zagadnienia typologii strukturalnej. Problemy typologii skierowały go ku językom egzotycznym, genetycznie ze sobą nie związanym (język Ketów i język hausa). W latach 1963-1965 B. Uspieński był pracownikiem Instytutu Afryki Akademii Nauk ZSRR, następnie przeniósł się na Wydział Filologiczny Uniwersytetu Moskiewskiego. Równolegle z typologią języków od 1962 r. Autor zajmuje się semiotyką kultury, głównie semiotyką sztuki. W 1965 r. zaczyna interesować się liturgiczną wymową staroobrzędowców. Tej archaicznej wymowie i relacji pomiędzy językiem starocerkiewnym a rosyjskim poświęcił szereg rozpraw i swoją pracę na stopień doktora nauk filologicznych pt. Wymowa książkowa w Rosji (próba analizy historycznej), obronioną w 1972 r. Od tej pory zainteresowania jego dotyczą głównie slawistyki, ściślej - historii rosyjskiego języka literackiego. Wiele prac B. Uspieńskiego doczekało się przekładu na języki obce.