Białystok był osadą, a potem miastem, pogranicza, bowiem od początku swego istnienia funkcjonował na styku rozmaitych narodowości, religii i kultur. Na Podlasiu od wieków żyły ze sobą w symbiozie, choć nie zawsze łatwej i nie koniecznie harmonijnej, ich przedstawiciele. Obok rdzennych mieszkańców tej ziemi, zasiedlali ją - z różnych przyczyn i powodów, i w różnych okresach - przybysze reprezentujący wiele narodowości i wyznań, m.in. Żydzi, Tatarzy, Romowie, Niemcy, Rosjanie. Ziemia Podlaska była dla nich czasem miejscem tymczasowego osiedlenia, częściej stałego zamieszkania, a dla większości po prostu stawała się nową ojczyzną. Żyjące od wieków obok siebie kolejne pokolenia Litwinów, Białorusinów, Ukraińców, Żydów, Niemców, Rosjan, Romów i Tatarów wniosły swój bezsporny i niepowtarzalny wkład do dziezictwa kulturowego narodu polskiego. Wszystkie te grupy przyczyniały się do rozwoju handlu, przemysłu, kultury, współtworząc w ten sposób bogactwo i dziedzictwo Białegostoku i regionu.