"Вялікі Канон" Сьвятога Андрэя Крыцкага належыць да рэлігійнае творчасьці сёмага і восьмага стагодзьдзяў. Напісаны канон выдатным рэлігійным пісьменьнікам, сьв. Андрэям, Архіяпіскапам Крыцкім. Канон называецца Вялікім таму, што зьмяшчае ў сабе аж 250 трапароў, чаго няма ў іншых канонах. Першы раз сьв. Андрэй чытаў яго на б-тым Усяленскім Саборы, дзе і быў Саборам апрабаваны. Пазьней яшчэ да канону былі дапісаны трапары да Прападобнай Маці Марыі і да Прападобнага сьв. айца Андрэя. Зьмест канону падзелены на 4-ры часткі. Першая частка чытаецца на Вялікім Павячэр'і ў панядзелак першага тыдня Вялікага Посту, другая — у аўторак, трэцяя — у сераду, чацьвертая —. у чацьвер. Поўны-ж зьмест канону чытаецца на Ютрані ў сераду вечарам на пятым тыдні Вялікага Посту. Чытаецца канон выразна і расчуленым голасам пасярэдзіне Царквы. Райскія Дзьверы павінны быць адчыненыя. Вернікі трымаюць у руках запаленыя сьвечкі. У тэксьце канону адзначана, што належыць чытаць у панядзелак, аўторак, сераду і чацьвер на Вялікім Павячэр'і.