Прафесія ў Пятра Якаўлевіча мірная і стваральная — будаўнік. Некалі яму па сіле было выканаць любую будаўнічую работу — ён і муляр, і маляр, і тынкоўшчык, і сталяр, і пячнік, прычым адмысловы. Яго ўмелыя рукі, сумленныя адносіны да справы вельмі былі запатрабаваны ў нялёгкі пасляваенны час. Адразу пасля вайны паехаў аднаўляць сталіцу. Адбудоўваў Дом урада, іншыя будынкі важнага прызначэння. I дом, у якім сёння прымае нас Пётр Якаўлевіч,... More »

Сярод праваслаўных святынь горада Вільні манастыру i храму ў імя Святога Духа належыць найбольш значнае месца. Яны цягам многіх гадоў з'яўляліся цэнтрам духоўнасці i асветніцтва на прасторах Літвы і Беларусі. Калі ў 1609 годзе кароль Рэчы Паспалітай падпісаў загад, паводле якога ўсе праваслаўныя цэрквы Вільні падпарадкоўваліся уніяцкаму мітрапаліту, брацтву ўдалося адстаяць свае законныя правы, і храм Святога Духа застаўся адзіным прыту... More »

С вятыя Антоній, Іаан і Яўстафій праславіліся ў Вільні пры вялікім князі Альгердзе (12961377). Вільня ў тыя часы была сталіцай Вялікага княства Літоўскага, якое аб'яднала землі сучаснай Беларусі і Літвы. Святло веры Хрыстовай прасвяціла нашых продкаў ужо ў Х стагоддзі, але язычніцтва яшчэ ўсяляк імкнулася захаваць свае пазіцыі. Князь Альгерд быў цярпімым да хрысціянаў, але адначасова ўлічваў, што язычнікі ў Вільні яшчэ дастаткова моцныя... More »

Во вторник второй седмицы по Пасхе, через день после Фоминой недели (Антипасхи), христиане разделяют пасхальную радость о воскресении Спасителя с членами Церкви, уже оставившими этот мир. По свидетельству святителя Иоанна Златоуста (IV век), этот праздник отмечался на христианских кладбищах уже в древности. Особое место Радоницы в годичном круге церковных праздников — сразу после Светлой пасхальной недели — как бы обязывает христиан не ... More »

ХРЫСТОС УВАСКРЭС! Гэта наша пасхальнае прывітанне выказвае галоўную ісціну хрысціянства, якая з'яўляецца яго асновай! Прычынай жа ўсяго, што адбылося, была Любоў: «Бо так узлюбіў Бог свет, што Сына Свайго Адзінароднага даў, каб кожны, хто веруе ў Яго, не загінуў, але меў жыццё вечнае» (1н. 3, 16). Наш розум нярэдка задае пытанне: чаму ж так доўга не прыходзіў у свет Спасіцель? Бо любоў Тварца да ўсяго створанага не спынялася ніколі! А... More »

Свято-Благовещенский приход совершает богослужения в жилом доме, расположенном возле памятника партизанам на одноименном столичном проспекте. К сожалению, не все знают о храме, ведь по понятным причинам над ним нет куполов, да и вход туда не виден с проспекта: попасть в церковь можно только со двора. — Некоторых наших прихожан поначалу смущал тот факт, что службы мы проводим в жилом доме, — вспоминает настоятель храма иерей Олег Попович... More »

Сяла Крупчыцы амаль паўвека няма на карце Жабінкаўскага раёна Брэсцкай вобласці. Цяпер яно мае назву Чыжэўшчына. І толькі даўнейшыя карты і гістарычныя падзеі даносяць да нас некалі слаўную гісторыю гэтых мясцін. У 1883 годзе на прыход у Крупчыцах быў прызначаны айцец Ніканор Катовіч. Гэта была яго ідэя — новую царкву зрабіць храмам-помнікам воінам, якія загінулі ў бітве на крупчыцкім полі. Больш за 50 год служыў бацюшка ў храме, які са... More »

Служить Богу — вот чего желал Анатолий с самого детства. Ходил с мамой в церковь. Прислуживал в храме, пока было возможно. Однако ж поступать в духовную семинарию сразу после окончания школы, как того хотелось юноше, не пришлось. Это был 1965 год: давление на Церковь усиливалось, стоял вопрос о закрытии духовных школ. К тому же отец Анатолия Ковалева был военным, партийным, и его мнение насчет устремлений сына было в то время негативным... More »

Идет Великий пост — время сугубой молитвы, время воздержания. Святые отцы называют его расцветом, весной человеческой души, когда молитвой и воздержанием мы стараемся побороть страсти, греховные наклонности, чтобы расцвели в нашей душе лучшие настроения. Помощник для нас в этом подвиге — Крест Христов. Крест, который является хранителем всей Вселенной, красотой Церкви, язвой демонов и славой ангелов. Это орудие нашего спасения износится... More »

Ужо ў ранняй маладосці князь К.К. Астрожскі вылучаўся з асяроддзя мясцовых магнатаў. У 27 гадоў ён быў старастам Уладзімірскім, у 32 — ваяводам Кіеўскім. З узростам князь стаў свядомым і глыбока перакананым прыхільнікам Праваслаўя. Ад сваіх продкаў ён пераняў права і абавязак апекі над Праваслаўнай Царквой і яе паствай. Гэтае права афіцыйна пры-знавалася як вышэйшай царкоўнай, так і свецкай уладамі. Гэта быў час надзвычайнага напружання... More »