|
|
Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка Kamunikat.org зычыць здароўя – перадусім; добрага настрою – не толькі ў гэты дзень; цёплага сонейка ў кожную пару году, дабрыні і разуменьня блізкіх, творчых палётаў і зьдзяйсьненьня мараў.
Месца выхаду: Нью-Джэрзі
Дата выхаду: 1978
Выдавец: Крывіцкае (Вялікалітоўскае) Навуковае Таварыства Пранціша Скарыны
Памеры: 106 с., 25 см
Катэгорыя: Гісторыя; Культура; Палітыка; Правы чалавека; Грамадзтва
Кнігазбор: BTH — бібліятэка Беларускага Гістарычнага Таварыства, ul. Proletariacka 11, Białystok (папяровы асобнік)
Інвэнтарныя нумары: BTH — [851]
Аўтар "Нарысаў Гісторы Вялікалітвы-Беларусі" мае наўвеце гістору краю й народу вялікалітоўскага, як у порах, калі ён быў гаспадарствавы, так і ў порах, калі народ гэты быў спабыты свае гаспадарствавасьці. Таксама этнографна-вялікалітоўскія часьці Вялікалітвы, рана адарваныя ад свае цэласьці ад гаспадарства вялікалітоўскага, адарваныя тады, як яно яшчэ далей існавала, маюць быць абняты гістораю народу вялікалітоўскага. Вялікаліцьвіны земляў вялікалітоўскіх, адарваных ад свайго гаспадарства былі адразу спабыты нат найменшага арганізаванага палітычнага жыцьця свайго: якая-лень праява такога жыцьця была ім стродка заказана; разам із гэтым яны былі ўцяганы ў палітычнае, культурнае й асабліва царкоўна-рэлігійнае жыцьцё народу, што іх быў паняволіўшы, - у жыцьцё маскоўскае. Так было ў раньшых порах. У часе пасьлейшым ім проста было забаронена жыць сваім нацанальным жыцьцём; мова іхная была адусюль выгнана й перасьледавана, кажнае маладое пакаленьне было сілком болей а болей маскоўлена-русыфікавана. Зь менаванае прычыны часьць іх спабыта роднае мовы. Але ад гэтага яны не перасталі быць тым, чым былі дагэнуль, паходжаньне, прырода іхная, характар іхны не адмяніл.іся, пакост маскоўскі ня мог адмяніць іхнае істы, яны засталіся Вялікаліцьвінамі. Затым доля-нядоля іхная і ўсё, створанае імі ў чужой мове, мае ўвыйсьці да гісторы народу вялікалітоўскага.
Каталёг: BTH
Толькі ў бібліятэцы Беларускага Гістарычнага Таварыства (папяровы асобнік)
У гэтым выданьні зьмешчаныя выбраныя працы вядомага беларускага нацыянальнага дзеяча Яна Станкевіча (1891—1976), якія ў 1910—1970-я гг. друкаваліся на старонках беларускага пэрыядычнага і непэрыядычнага друку як у Беларусі, так і за яе межамі. Друкаваныя працы надзвычай разнастайныя як паводле жанраў, так і паводле тэматыкі. Болей »
У том увайшлі гістарычныя творы Яна Станкевіча (1891—1976),напісаныя паміж 1930 і 1976 гадамі. Пераважная бальшыня апублікаваных твораў была раней недаступная беларускаму чытачу. У працэсе падрыхтоўкі тэкстаў да друку былі выяўленыя артаграфічныя разыходжаньні ў напісаньні адных і тых жа слоў у межах адной і той жа публікацыі. Дзеля гэтага было вырашана правесьці ўніфікацыю варыянтных напісаньняў на карысьць больш частотных варыянтаў у ... Болей »
У другі том Збору твораў выдатнага беларускага моваведа Яна Станкевіча (1891-1976) увайшлі працы, напісаныя паміж 1951 і 1973 гадамі. Пераважная большасць апублікаваных твораў была раней недаступная беларускаму чытачу. Болей »
У першы том Збору твораў выдатнага беларускага моваведа Яна Станкевіча (1891-1976) увайшлі працы, напісаныя паміж 1918 і 1951 гадамі. Пераважная большасць апублікаваных твораў была раней недаступная беларускаму чытачу. Болей »
ЯНКА СТАНКЕВІЧ Выдатны беларускі грамадскі дзеяч, лінгвіст і перакладчык Бібліі на беларускую мову Янка Станкевіч (1891-1976) быў адной з фігураў, што спрычыніліся да павелічэньня й умацаваньня беларускай грамады Амэрыкі ў 1940-я-- 1960-я гады. Супрацоўнік газэты "Наша Ніва", яшчэ ў 1918 г. ён выдаў разам з нямецкім мовазнаўцам Р. Абіхтам лемантар (падручнік-буквар) "Просты спосаб стацца ў кароткім часе граматным". 25 Сакавіка 1918 г. Я... Болей »
Археолеґія, гідроніма, топоніма, антрополёгія а этнографа выразьліва сьветчаць, што народ вялікалітоўскі схармаваўся ізь зьліцьця часьці Славян із часьцю Балтаў. Давялі гэта чысьленыя наўчоныя ў менаваных галінах веды. У вапошняй працы В. Седава зроблена падсумаваньне ўсяго дагэтулешняга дасьледаваньня паходжаньня народу вялікалітоўскага, вылічаны аўтары й працы іхныя. Затым можна спадзявацца, што адбіцьцё балцкага субстрату зьдзеялася ... Болей »
Цяпер, калі Расія усімі сяродкамі русыфікуе і на'т фізычна нішча наш народ, ё справаю вялікае вагі, як ставяцца да нас іншыя суседзі нашыя. Вось. Украіна. На ўсіх нашых адправах, як угодкі і інш., заступнікі Украінцаў пэўняць нас у сваім вялікім да нас прыязьньстве. Паглядзім, як ё запраўды. Болей »
Гэта паданы разгляд Др. Я.Станкевіча дзьвюх працаў, каторых тэмаю ёсьць русыфікацыя Беларусі. Праца А.Пушкарэвіча беларускім чытачом мала прыступная, а другая вялікая (340 бач.) праца Александры Цьвікевіча зусім няпрыступная; часьць яе была надрукаваная ў менскім часапісе "Полымя", а цэласьць вышла ў 1929 годзе ў Менску асобнай кнігаю пад назовам "Западно-руссизм". Кніга, адразу па надрукаваньню, была сканфіскаваная і цяпер ёсьць вяліка... Болей »
Інстытут Гісторыі Акадэміі Навук Беларускай ССР выдаў у 1954 г. "Историю Белорусской ССР" /парасейску/. Праца гэта зборная. Здавалася-б, што калі Акадэмія Навук Беларусі выдае працу зь гісторыі Беларусі, дык найадпавяднейшымі аўтарамі да апрацаваньня яе былі-б беларускія гісторыкі. Але спаміж аўтараў менаванае кнігі мы не знаходзім ніводнага ведамага беларускага гісторыка. А зь ведамых іншых беларускіх вучоных аўтарам толькі часткі перш... Болей »
З прыймом хрысьцянства ў канцу X стг., зьявілася ў Бела- русі літаратура. Была яна ў мове царкоўна-славянскай (старабаўгарскай); у вялікай бальшыні ў ёй адно нясьведама прабі- валіся некаторыя словы беларускія ды фонэтычныя й граматычныя асаблівасьці. Гэткія памяткі мовы беларускае ёсьцека ўжо з адзінанцатага а двананцатага стагодзьдзя (творы Хвядоса Пячэрскага), апісаньне падарожжа да Палястыны (з пачатку двананцатага стагодзьдзя) ігум... Болей »
