|
|
Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка Kamunikat.org зычыць здароўя – перадусім; добрага настрою – не толькі ў гэты дзень; цёплага сонейка ў кожную пару году, дабрыні і разуменьня блізкіх, творчых палётаў і зьдзяйсьненьня мараў.
Месца выхаду: Мінск
Дата выхаду: 2002
Рэдактар: Арэшка В., Сахараў С. і інш.
Выдавец: Грамадская ініцыятыва "За ўратаванне мемарыяла Курапаты"
Выдавецкая сэрыя: Архіў Найноўшай Гісторыі
Катэгорыя: Гісторыя
Copyright © 2002 by Дыярыуш
Кнігазбор: BTH — бібліятэка Беларускага Гістарычнага Таварыства, ul. Proletariacka 11, Białystok (папяровы асобнік); EEDC — бібліятэка Усходнеэўрапейскага дэмакратычнага цэнтру, ul. Proletariacka 11, Białystok (папяровы асобнік); прыватны кнігазбор у Беластоку (папяровы асобнік)
Інвэнтарныя нумары: BTH — [3365]; EEDC — [2249], [2249-2], [2249-3], [2249-4], [2249-5]
Сыгнатура: XIII.3.Kur
Дадатковая даведка: Наклад 299 асобнікаў
Курапаты - месца, дзе амаль кожны можа адчуць востры боль перажывання трагедыі... Трагедыі тысяч і тысяч людзей, якіх метадычна - дзень за днём, год за годам - прывозілі сюды на чорных "варанках" каты ў скуранках і фуражках з чырвонымі зорачкамі, забівалі па адным, у скронь, бязлітасна, а потым хктка, по-злодзейску закопвалі на гэтым невялікім лясным узгорку.
Каталёг: BTH | EEDC | Прыватны кнігазбор
Толькі ў бібліятэцы Беларускага Гістарычнага Таварыства (папяровы асобнік) Толькі ў бібліятэцы Усходнеэўрапейскага дэмакратычнага цэнтру (папяровы асобнік) Толькі ў бібліятэцы прыватнай асобы ў Беластоку (папяровы асобнік)
Курапаты – наша сумленне, наш боль. Курапаты – рана ў душы кожнага беларуса. Курапаты – урочышча, дзе з рук службоўцаў НКВД гінулі бязвінныя людзі. Гінулі толькі таму, што былі адукаваныя, што называліся беларусамі, за тое, што марылася ім лепшая будучыня. Яны мелі далёкасяжныя жыццёвыя планы, мелі жаданні, не саромеліся сваёй беларускасці, але не мелі часу, каб споўніць свае намеры і жаданні. Ім адабралі магчымасць жыць, тварыць, адабр... Болей »
Ня трэба думаць, дарагі чытач, што гэта нейкая асаблівая, праклятая людзьмі і Богам зямля, - па сутнасьці, гэта тыя-ж самыя мясьціны, па якіх штодня ходзім мы, дзе адпачываем на лагоднай прыродзе ў выхадныя і сьвяточныя дні, дзе весяла гуляюць, нічога ня ведаючы аб мінулым, нашы бесклапотныя дзеці. Так, яны ня шмат што ведаюць з тых жахлівых часоў, ды і мы, дарослыя, інфармацыю такога роду пачалі атрымліваць толькі ў апошні час. Шмат го... Болей »
