|
|
Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка Kamunikat.org зычыць здароўя – перадусім; добрага настрою – не толькі ў гэты дзень; цёплага сонейка ў кожную пару году, дабрыні і разуменьня блізкіх, творчых палётаў і зьдзяйсьненьня мараў.
Месца выхаду: Брылі
Дата выхаду: 2010-07
Рэдактар: Яцкоў Мікола
Copyright © 2010 by Брылеўскі летапіс
Кнігазбор: KAMUNIKAT — гэты сайт (электронны варыянт)
Народная песня. Песня “Браток-сусед” на верш Кастуся Цыбульскага напісалася напачатку студзеня 1998 года і адразу зрабілася папулярнай, асабліва ў нашых Брылях. Помніцца, не аднойчы падчас канцэртаў у Брылёўскім СДК з глядзельнай залі выгуквалася: “Нашу давай!” -- і ляцела песня пра суседа з пажаданнем выпіць за сяброў і за беларусаў. З цягам часу яна выйшла за межы нашай краіны -- і вось ужо там далёка, дзе жывуць беларусы, без “Суседа” не абыходзяцца сяброўскія застоллі. Часам з гэтай песняй здараюцца дзіўныя рэчы. Вось, напрыклад, нядаўна ля Палаца піянераў у Магілёве адбывалася свята, на якое з’ехаліся прадстаўнікі розных навучальных устаноў вобласці. Было там нешта накшталт кірмашу -- з вырабамі майстроў, з музыкай і песнямі. І, разглядаючы тут розную прыгажосць, мы раптам пачулі нешта знаёмае, -- ой, ды гэта ж наш “Сусед”! Падышлі, глядзім -- стаяць маладыя выканаўцы ў беларускіх строях і весела так спяваюць брылёўскую песню. Але словы троху нейкія не такія. Пазнаёміліся. Аказваецца, прыехалі яны з Бялынічаў, вучацца ў тамашнім сельскагаспадарчым ліцеі, спяваюць у самадзейнасці. Аднойчы пачулі цікавую народную песню пра суседа, але захацелася неяк перарабіць словы, больш паглыбіць іх. Атрымаўся, на іх погляд, неблагі варыянт, які з задавальненнем усе слухаюць… Калі я сказаў, што тут мая музыка, то спевакі вельмі здзівіліся, бо лічылі песню народнай. Дарэчы, ці не гэта самае галоўнае для любога кампазітара -- калі твая песня знікае ў народзе і вяртаецца адтуль у “народным” выглядзе?..
Каталёг: Kamunikat.org
Пэрыёдыка: Брылеўскі летапіс
Увесь нумар у адным файле
Як гэта бывае штогод, 23 чэрвеня 2011 года ў Брылі завітала перасоўная ўстаноўка камп’ютарнай рэнтгенаграфіі. Аб неабходнасці кантраляваць сваё здароўе менавіта такім чынам ведаюць практычна ўсе вяскоўцы, таму адразу і заспяшаліся да спецыяльнага аўтамабіля. Там іх гасцінна сустракала гаспадыня - медыцынская сястра-рэгістратар “Пульма-Экспрэса” МАЗ-4 Магілёўскага абласнога супрацьтуберкулёзнага дыспансэра Аксана Леанідаўна Манторава. Ус... Болей »
Пажар у вёсцы -- з’ява страшная. І калі 20 мая 2011 года палыхнула ў двары дома № 11 па вуліцы Юбілейнай у Брылях, сюды збегліся ўсе, хто мог. І пачалі рабіць: хто бегаў з вёдрамі да калонкі за вадой, хто дапамагаў гаспадарам выносіць газавыя балоны і нейкія каштоўныя рэчы з хлявоў ды павецяў, а хтось і маліўся, клікаючы Божаньку прыйсці на дапамогу і адвярнуць агонь ад жытла. Менавіта так, талакой, спрадвеку на вёсцы ўсё і робіцца. А з... Болей »
Усё пачынаецца ад самага пачатку. І знаёмствы таксама. Прычым, знаёмствы гэтыя могуць узнікаць, як нам падаецца, зусім раптоўна. Але потым аказваецца, што ў нашым жыцці няма нічога раптоўнага ды выпадковага -- усё наканавана лёсам… У лістападзе мінулага года я звярнуў увагу на адну інфармацыю на сайце “Радыё Свабода”. Там гаворка ішла пра тое, што ў Віцебску безвынікова прайшла чарговая спроба стварыць гімн горада. А паколькі ў мяне ёсц... Болей »
У истоков всей этой информации стоит Мариэтта Шагинян. В 70-х годах эта писательница писала книгу о Ленине и получила доступ к архивам. Видимо, хранители архивов сами не знали, что спрятано в бумагах за семью печатями. Когда Мариэтта Шагинян ознакомилась с бумагами, она была потрясена и написала докладную записку лично Леониду Ильичу Брежневу. Брежнев познакомил с этой информацией свой круг. Суслов три дня лежал с давлением и требовал р... Болей »
Кажуць, што да любой справы патрэбен творчы падыход. А калі ты займаешся менавіта творчасцю, то звычайна гэта цяжкая і карпатлівая праца. Пра гэта вельмі добра ведаюць удзельнікі мастацкай самадзейнасці Брылёўскага сельскага Дома культуры, якія заўсёды з вялікім задавальненнем прыходзяць у гурткі на рэпетыцыі, робяць пэўныя крокі да вышынь творчасці, а потым на канцэртах паказваюць вынікі сваіх старанных пошукаў і набыткаў. І атрымліваю... Болей »
У кагосьці з наведвальнікаў Брылёўскага Дома культуры ўзнік добры веснавы настрой - і на адной з цаглін сцяны з’явілася вось такое графіці. І што цікава - вельмі падобны гэты вясёлы вусаты дзядзька на дырэктара гэтай установы Мікалая Яцкова. Вось так, мімаходам, і выказаў свае адносіны невядомы мастак. Але чаму - невядомы? Эй, дружа, адгукніся - трэба ж аддзячыць за такі цудоўны экспромт! Болей »
Чудотворная икона, издавна почитаемая католическим, православным и униатским населением восточной части Беларуси. Существуют различные предания, повествующие об истории иконы. В одном говорится о том, что после разгрома Киева татарскими войсками Батыя несколько монахов, взяв с собой древнюю икону византийского письма, ушли, спасаясь, в леса. Свой долгий путь они завершили на возвышенности у реки Друть — правом притоке Днепра, где и осно... Болей »
Приглядитесь к форме очищенного ореха, и вы увидите, что он напоминает форму мозга человека. Это, конечно, можно считать случайностью, игрой природы, но грецкие орехи действительно восстанавливают силы мозга. По своей калорийности грецкие орехи превосходят жирную свинину в 1,5 раза, мёд – в 2,5 раза, рыбу – в 7–8 раз, молоко и картофель – в 10 раз. В недозрелых грецких орехах витамина С в 40-50 раз больше, чем в лимонах. Их ядра содержа... Болей »
Спору нет: примерно в те дни почти вся нынешняя Беларусь действительно была занята Вооруженными силами. С той лишь оговоркой, что это были войска кайзеровской Германии. В Минске они стояли с 21 февраля по 10 декабря 1918-го, а из многих наших западных регионов оккупанты ушли только в начале 1919 года. Не пора ли взглянуть на очевидные факты? Итак, конец 1917 года. Первая мировая война завершается, силы противоборствующих сторон на исход... Болей »
Хоць нямецкая дапамога ў аздараўленні амаль знікла, брылёўскія дзеці часам маюць магчымасць выехаць за мяжу. У жніўні мінулага года група школьнікаў з усіх абласцей Беларусі адпачывала ў далёкай Англіі. Нашы Арцём і Марына Пухоўскія былі ў складзе той групы, і былі размеркаваны па розных сем’ях. Арцём разам з віцеблянінам Міхасём трапілі ў сям’ю Марціна і Мішэль, і адразу знайшлі агульную мову з імі і іх сынамі Аліверам і Ізей. А на доб... Болей »
