Polska literatura obyczajowa ma dawne początki. Dość wspomnieć Jędrzeja Kitowicza. Nawiązuję do niej w swoim opracowaniu przedstawiającym życie codzienne ludności kilku wsi na pograniczu Mazowsza i Podlasia oraz jej zwyczaje i obyczaje w okresie międzywojennym. Białe - to wspólna nazwa tych ośmiu wsi znajdujących się, warto tu dodać, w dawnej Ziemi Nurskiej. Życie codzienne to pojecie jak morze: szerokie i głębokie. Również i życie codzienne na wsi. To nie tylko zwyczaje i obyczaje. To także zajęcia gospodarskie, praca w domu rodzinnym, sam ten dom, gumno i obejście, pokarmy i napoje, odzież i obuwie, przyrządy i narzędzia pracy. Jednym zdaniem to wszystko, co się składa na obraz codzienności wspomaganej bliższą lub dalszą przeszłością.