Кніга ўключае паэмы і балады “ліцвінскай” тэматыкі, напісаныя аўтарам у розныя гады, а таксама пераклады Яна Чачота, Міхаіла Лермантава, Антонія Гарэцкага, Юліюша Славацкага, Камілы Эміліі Макрэцкай на тую ж тэму. У якасці ілюстрацый узяты сярэднявечная гравюра і малюнкі ЯнаМатэйкі. Болей »

2009 год значны вялікай гіста­рычнай датаю – 1000-годдзем першай згадкі ў пісьмовых крыніцах най­мення Літва (у лацінскім запісе Litua). Яе фіксацыя ў нямецкіх Кведлінбургскіх ана­лах паўстала з трагічнай нагоды забойства вядомага прапаведніка, магдэбургскага каноніка і місійнага біскупа, святога апостала – Бруна з Кверфурта (каля 970 – 14.02.1009). Ён прагнуў хрысціянізаваць люцічаў і печанегаў, быў у Польшчы, Венгрыі, Кіеўскай Русі. С... Болей »

За Літву! Апошнім часам “літвінская” тэма набыла актуальнасьць у беларускай прэсе. Фактычна ніводны з апошніх нумароў часопіса “Архэ” не выходзіць без згадкі аб Літвінах. Дзеля прыкладу прывяду некаторыя зь іх: № 10/2007 артыкул “Палемічныя праекцыі Вялікага Княства Літоўскага” (А.Белы, В.Насевіч, З.Зінкявічус, А.Бацюкоў); № 12/ 2007 “Доўгая сьмерць славянскай Літвы” (А.Белы, А.Бацюкоў). Таксама і “Народная Воля” надала шырокую плошчу л... Болей »

Імша на лацінскай мове ў Віцебску. У суботу 25 жніўня 2007 г., ва ўспамін святога Людвіка, у Віцебскім катэдральным касцёле cвятой Барбары айцец пробашч Міхал Ермашкевіч ОР цэлебраваў св. Імшу на лацінскай мове паводле Імшалу, зацверджанага Святым Айцом Янам XXIII. Такую магчымасць даў святарам Святы Айцец Бэнэдыкт XVI у нядаўна апублікаваным дакуменце Motu proprio “Summorum Pontificum”. Адразу пасля публікацыі Motu proprio да пробашча ... Болей »

Манархія ў Вугоршчыне. Мяне зацікавіла гісторыя гэтай краіны, гэтага народу. Беларусь магла б пайсьці такім жа шляхам, як і Вугоршчына. Але сталася інакш... Мінулае. Продкі вугорцаў - мадзьяры - жылі ў стэпах паўднёвага Ўрала. Адтуль 8 плямёнаў перайшлі цераз Украіну на землі цяперашняе Вугоршчыны. Правадыром вугорцаў у то час (IX ст.) быў Альм (Альмаш) і ягоны сын Арпад. Болей »

Канцэпцыя беларускага нацыянальнага адраджэньня грунтуецца на народнай гісторыі. Без каранёў нічога доўга не існуе. У беларусаў, бадай як мала ў каго іншага, ёсьць магутны гістарычны грунт - іхняя вялікая дзяржава, якую яны страцілі ў канцы ХVIII-га стагоддзя ў выніку міжнароднай змовы і наступнай затым расейскай акупацыі. Гэта - Вялікае Княства Літоўскае. На Вялікае Княства і аба-піраецца Беларускае Адраджэньне. Галоўны накірунак руска... Болей »

Бэнэдыкт XVI. У гэтым 2005 г. адбылася надзвычай важная рэч для ўсяго каталіцкага сьвету. На сталіцу сьв. Апостала Пятра ўзыйшоў Ёзэф кардынал Ратцынгэр, які абраў імя Бэнэдыкта XVI. Выбары новага Папы выдатным чынам, на нашую думку ахарактэрызавалі дзейнасьць Папы мінулага - Яна Паўла ІІ. Справа ў тым, што Ян Павал II, пад час свайго доўгага пантыфікату, стабілізаваў Касьцёл, вярнуў Яму яснае іерархічнае аблічча разам з чым скончыўся п... Болей »

Хто хоча памерці за дэмалібэралізм? Тэрорыстычны акт з 11 верасьня 2001 р. на World Trade Center многімі азначаўся за пачатак новай фазы конфлікту двох цыві-лізацый. Нягледзячы на правідловасьць падобнага сьцьверджаньня, паўстае дылемат: аб якія менавіта цывілізацыі ідзецца? Гісто-рыкі ў болыпасьці сыходзяцца ў тым, што ў падвалінах кожнае цывілізацыі знаходзіцца рэлігія. 3 аднаго боку тады маем ісламскую цывілізацыю, надругімжа..., чыз... Болей »

Фэўдальная Рэконквіста. Вось ужо 200 рокаў, як мы жывем у варункох рэвалюцыі. I гэта не пераболынваньне, то радыкальна, а то паступова касуюцца падваліны традыцыйнага грамадзтва. Досыць зірнуць на мапу Эўропы: дзе сёньня Аўстра-Вугорская манархія, дзе Папеская Дзяржава, і дзе нарэшце Вялікае Княства із Рэччупаспалітай? Традыцыйныя сацыяльныя інстытуты, гэткія як станы, касьцел і прафэсыйныя карпарацыі ані граюць значнай ролі. Яшчэ больш... Болей »