Таццяна Арцімовіч, паводле прафесіі – тэатральная рэжысёрка, а паводле паклікання – арт-крытык і сваёй ўвагаю здольная ахапіць ледзь не ўсе галіны сучаснага беларускага мастацтва. Заўважаная таксама ў арганізацыі творчых акцыяў, перформансаў, фестываляў і ў куратарстве выставаў, госця Зорнае студыі разам з вядоўцаю спрабуе акрэсліць новыя плыні і тэндэнцыі ў мастацтве, правесці паралелі з 1990-мі і падвесці культурніцкія вынікі сезону, ... Болей »

У Менску – больш за 300 стогадовых дрэваў, сем з якіх – батанічныя помнікі прыроды. Два стогадовыя дрэвы нядаўна хацелі спілаваць, але з’явіўся ляснічы, які іх уратаваў. Госць Зорнае студыі – апякун дрэваў ды ініцыятар кампаніі «Гарадскі ляснічы» Ігар Корзун – не карыстаецца грамадскім транспартам, вядзе ўлік дрэваў, валуноў ды рэліктавых сцежак у Менску і марыць скласці мапу буйной расліннасці нашае сталіцы. Менавіта дзякуючы яму і выж... Болей »

Падзел расейскага творчага асяроддзя ў справе Украіны назірала ўся Беларусь. А што адбывалася ў нас? І ці кожны творца мусіць мець выразную грамадска-палітычную пазіцыю, ці мусіць ясна яе выказваць, не азіраючыся на наступствы? Актрыса Нацыянальнага акадэмічнага тэатру імя Горкага і спявачка, салістка гурта «Нака» Наста Шпакоўская існуе адразу ў двух асяроддзях: рок-н-рольна-бунтарскім і эстэцка-тэатральным. Як гэтыя асяроддзі функцыяну... Болей »

Праграма з тымі, хто мысліць, і для тых, хто мысліць ды хоча змяніць сябе, а значыць, і свет. Чым адрозніваецца тэатр фізічны ад тэатру пластычнага? Чаго можна спадзявацца, ідучы на выступ тэатру Славы Іназемцава «Ін-жэст»? А таксама – як ва ўмовах неафіцыйнай канкурэнцыі пачуваецца трупа класічнага балету з Нацыянальнага акадэмічнага Вялікага тэатру? Ці сутыкаюцца дзве плыні танцораў і чым адна адну ўзбагачаюць?<br /><center><a href="h... Болей »

Праграма з тымі, хто мысліць, і для тых, хто мысліць ды хоча змяніць сябе, а значыць, і свет. Мейсца і роля кабеты ў сучасным беларускім свеце. Госць праграмы сацыёлаг, даследчык сацыяльнай культуры Лідзія Міхеева, якая лічыць, што свята 8-га сакавіка абсурднае і састарэлае, бо стала днём кветачнікаў. Феміністкі - шуфражысткі замагліся за роўнасць, а ў выніку жанчыны атрымалі толькі адзін жаночы дзень.<br /><center><a href="http://belsa... Болей »

Людзей яднаюць агульныя каштоўнасці, упадабаныя заняткі, густы, успаміны, пратэсты. Паводле сацыёлагаў, грамадства сёння складаецца з суполак, як соты з вузаў, а ўнутры суполак ідуць працэсы, уласцівыя чалавеку XXI стагоддзя: мы робімся больш адкрытымі, адказнымі за сваё слова і погляды, а адначасова – талерантнымі. Але ці ёсць нешта, на чым грунтуюцца ўсе гэтыя «соты»? Якія каштоўнасці, перакананні ці вера спрацуюць у адказны момант і ... Болей »

«Бяру сучасную п’есу, новую драму і разумею, што так, як мяне вучылі, з ёю працаваць нельга». Чаму адукацыя рэжысёра не супадае з сучаснымі патрэбамі? Выбар драматургіі ў яе – амбітны: «Зіма» Грышкаўца, «Кысь» Таццяны Талстой, «Офіс» Інґрыд Ляўзунд (п’еса, у якой, як яна кажа, ніхто нікога не любіць), а спектаклі адзін за адным атрымліваюць узнагароды. Дык што трэба ў п’есе і ў тэатры Кацярыне Аверкавай? Чаму яна адмовілася б ад пасады ... Болей »

У Беларусі гэта самая дынамічная канфесія паводле рэальнага ўплыву на людзей, якая стварае канкурэнцыю і каталіцызму, і праваслаўю. Яна найбольш блізкая да апазіцыйных настрояў, бо сама традыцыйна апазіцыйная, – зазначае аб пратэстанцтве філосаф Валянцін Акудовіч. – Паводле Вэбэра, этас пратэстанцтва падтрымлівае прыватную прадпрымальнасць, ухваляе цяжкую працу ды ўзбагачэнне, але крытыкуе надмернасць і спажывецкасць. Маральным лічыцца ... Болей »

Музыказнаўца, кандыдат мастацтвазнаўства, загадчыца кафедры Беларускай акадэміі музыкі Наталля Ганул – пра класічную і традыцыйную музычную спадчыну Беларусі. На што абапіраюцца ў сваёй творчасці сучасныя беларускія кампазітары? Што такое беларуская класічная музыка сёння? І што такое класічная музыка ўвогуле – як жанр? І каму ды навошта варта яе слухаць?<br /><center><a href="http://belsat.eu" target="_blank"><b>www.belsat.eu</b></a><b... Болей »

«Я шкадую, што не магу пісаць па-беларуску. Мы абавязаныя развіваць мову, у тэатрах у тым ліку, бо без мовы не будзе нацыі». Тэатры чакаюць новых драматургаў, а драматургі кажуць, што тэатры не бяруць іхных п’есаў. Замкнёнае кола? Меркаванне на гэты конт драматурга Андрэя Курэйчыка, які ўжо тры гады не піша п’есаў, а таксама развагі пра грувасткасць дзяржаўных тэатраў, пра страх быць аўтарытэтам у Беларусі, пра пошукі свабоды і пра тэат... Болей »