“Лідскі летапісец” заснаваны ў жніўні 1997 года. Часопіс “Лідскі летапісец”- унікальнае выданне, адзінае гістарычнае перыядычнае выданне па-за Мінскам. Змест часопіса грунтуецца цалкам на мясцовым матэрыяле з абшараў былога Лідскага павету. Абсалютная большасць матэрыялаў аўтэнтычная і напісаная спецыяльна для “Лідскага летапісца”. Часопіс выдаецца накладам 300 асобнікаў, фармат А-4, аб’ём 60-100 ст. Часопіс багата ілюстраваны. Часопіса... Болей »

З мінуўшчыны ў сучаснасць... Да 90-годдзя з дня нараджэння Валянціна Таўлая. Валянцін Паўлавіч Т аўлай... Яшчэ паўгода назад, да майго пры ходу на працу ў музей Янкі Купалы, гэтае імя мне было невядома. Але прайшоў час, і лёсам мне было наканавана паглыбіцца ў гісторыю нашай Бацькаўшчыны, адкрыць для сябе ўпершыню гэтага чалавека: паэта, палымянага змагара за ўз’яднанне Беларусі, аднаго з першых навуковых супрацоўнікаў музея Янкі Купалы... Болей »

Яшчэ адна версія паходжання назвы горада Ліды. Многім даследчыкам гісторыі горада Ліды не дае спакою сугучча назвы лідскай рэчкі Лідзейкі і імені вярхоўнага вешчуна (крыве-крывейта) часоў Гедзіміна Ліздзейкі, тым больш, што заснаванне Лідскага замка і Ліды звязана менавіта з Гедзімінам. Як вядома, Гедзімін знайшоў маленькаг а буду чага вешчуна ў арліным гняздзе. Адбылося гэта недзе ў канцы 13-га - пачатку 14-га стст., таму што Ліздзейка... Болей »

Кароткая інфармацыя пра дзейнасць Лідскай гарадской арганізацыі Таварыства аховы помнікаў гісторыі і культуры Беларусі. Лідская гарадская арганізацыя Таварыства аховы помнікаў гісторыі і культуры існуе з 25 студзеня 1998 г. Увесь гэты час арганізацыя дзейнічала ў адпаведнасці са Статутам Таварыства і ў цесным узаемадзеянні з краязнаўчымі арганізацыямі і асобнымі краязнаўцамі Лідчыны. Найбольш актыўнымі партнёрамі арганізацыі з'яўляліся ... Болей »

Шаноўнае спадарства! У гэтым кварталс мы зрабілі яшчэ адзін крок наперад у развіцці нашага часопіса. Мы атрымалі падпісны індэкс № 00257 і былі ўключаны ў рэспубліканскі каталог падпіскі па другі квартал 2000 года (стар. 12). Паводле звестак на канец сакавіка на другі квартал ужо падпісалася 17 чалавек. Гэта пакуль не шмат, але гэта — пачатак. Разам з гым у каталог закралася нрыкран памылка. Перыядычнасць выхаду там пазначана 1 раз на м... Болей »

Шаноўнае спадарства! Вітаем вас са старонак 8-га нумара часопіса "Лідскі летапісец". Як вы, нагоўна, ужо заўважылі, мы некалькі змянілі дызайн часопіса, увялі тытульную старонку, выдзелілі асобна вокладку. Агульны аб'ём павялічыўся на чатыры старонкі. Гэтым нумарам мы завяршасм першы этап выдання нашага часопіса-этап, можна сказаць, станаўлення. На гэтым этапе была выпрацавана канцэпцыя часопіса. Мы дабіліся рэгістрацыі ў Дзяржкамдруку ... Болей »

Шаноўнае спадарства. Нарэшце паспяхова завяршылася барацьба рэдакцыі часопіса "Лідскі летапісец", Лідскай арганізацыі Таварыства аховы помнікаў гісторыі і культуры і грамадскасці горада за рэгістрацыю нашага часопіса. Нягледзячы на жорсткі супраціў Лідскага гарвыканкама 29 чэрвеня 1999 года часопіс "Лідскі летапісец" быў зарэгістраваны Дзяржаўным камітэтам Рэспублікі Беларусь па друку і Валеры Сліўкін, старшыня Лідскай арганізацыі Тавар... Болей »

Паэзіі Міхася Башлакова ўласцівы адкрытасць і эмацыянальнасць. Паэма «Лілея на цёмнай вадзе» — гэта горкая праўда пра чарнобыльскую трагедыю. Перш чым надрукаваць паасобныя ўрыўкі, паэт чытаў яе ў шматлікіх аўдыторыях роднай Гомельшчыны, даносячы да людзей тое, пра што тады ні пісаць, ні гаварыць не дазвалялася. Магчыма, пагэтаму слухачы ўспрымалі паэму зацікаўлена, усхвалявана, суперажываючы шчырым, балючым радкам, у якіх білася, крыча... Болей »

У аснову працы легла меркаванне, што базісным у лірьічнай мініяцюры з'яўляецца спецыфічны тып мастачкага мыслення, які характарызуецца рознымі даследчыкамі як лірыка-рамантычны, лірыка-філасофскі альбо эсэістычны. Праца складаецца з дзвюх частак. У першай даюцца тэарэтычныя звесткі аб гісторыі і своеасаблівасцях жанру. Другую складаюць тры раздзелы, дзе паслядоўна разгледжана развіццё беларускай мініяцюры на працягу XX стагоддзя. Болей »

Я свечкі запаліў, у пакоі цішыня велікодная. Бачу Бацьку... Крынкі халаднаногія! Іду ў даліну пачатку свайго — готыка дзяцінства на небакраі. На вашых выганах бесклапотнасці і ў вішнях радасці рэха загуляла са мною ў схованкі. Чырванею, засаромлены сталасцю. Крынкі вячэрнезвонныя! Кіра-пані хараством візантыйскім сваім не асудзіла мяне на будзённасць. Болей »