Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. Скончыў вячэрняе аддзяленне філалагічнага факультэта Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта (1966). Адначасова працаваў рэдактарам Беларускага радыё. У 1966—1988 гг. — літсупрацоўнік, старшы рэдактар аддзела, адказны сакратар часопіса «Бярозка». З 1989 г. — літаратурны рэдактар часопіса «Вясёлка».
Дэбютаваў вершам у 1958 г. у газеце «Піянер Беларусі». Аўтар кніжак паэзіі для дзяцей «Дзе лета канчаецца» (1963), «Апошні бой» (1967), «Сонца ў хованкі гуляе» (1970), «Кліча горн» (1974), «Адрас наш — дзіцячы сад» (1975), «Парад» (1976), «Залатая ніва» (1977), «Дзе пяцёркі прадаюцца?» (1978), «Я збіраюся на БАМ» (1979), «Хто сябруе з добрым днём?» (1981), «Звініць званок…» (1982), «Зоркі-зорачкі» (1984), «Навечна з сонцам» (1986), «Аб чым пяе крынічка» (1989), а таксама аповесці «Бегунок пачынае думаць» (1965) і «Акадэмія … на колах, альбо За вясёлкай наўздагон» (1990).
Выдаў зборнікі паэзіі «Чалавечнасць» (1971), «Трывога» (1988) і сатыры і гумару «Казёл-моднік» (1978), «І не косяць, і не жнуць…» (1982), «Камар на матацыкле» (1985), «Нашто бабе агарод?» (1989).
Крыница: be.wikipedia.org
Мятліцкі Мікалай Міхайлавіч нарадзіўся 20 сакавіка 1954 года ў вёсцы Бабчын Хойніцкага раёна Гомельскай вобласці. Пасля заканчэння філалагічнага факультэта Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта імя У. І. Леніна (1977) працаваў карэспандэнтам штотыднёвіка «Літаратура і мастацтва», з 1983 года — рэдактар выдавецтва «Мастацкая літаратура». У 2002—2014 гадах — галоўны рэдактар часопіса «Полымя». Болей »
Аўтар кнігі, складзенай з гістарычных аповесцей «Друеўскі ваўкалак», «Спіраль гісторыі» і «Праклён мітрапаліта Феафіла» (апошняя дала назву выданню) – празаік з Браслаўшчыны Уладзімір Мажылоўскі. Яго дэбют на старонках часопіса «Маладосць» адбыўся два гады таму і быў адзначаны цікавасцю чытачоў. Не дзіўна: гістарычныя аповесці Уладзіміра Мажылоўскага чытаюцца лёгка і захапляльна, яны досыць насычаны паваротамі сюжэтаў і яскравымі вобраз... Болей »
За невялікім, амаль квадратным, акенцам колішняй бацькоўскай хаткі — глыбокая восень. Ужо даўно няма шматпакутных ні бацькі, ні маці, а восень, як ёй належыць, прыходзіць спраўна, штогод, у свой вызначаны час. Надараецца, праўда, рэдка, восень сухая, з сонечнымі лагоднымі днямі, але найчасцей вось такая як сёлета, з надакучлівымі дажджамі, мокрым снегам, бясконцымі, пранізлівымі да касцей, вятрамі... Гляджу ў акенца з хаты і спрабую раз... Болей »
Дрэнна, калі ў працоўным калектыве ўзнікаюць службовыя звадкі, калі адзін начальнік на месца другога меціць. Калі, напрыклад, галоўны інжынер падседжвае дырэктара і вельмі старанна падкопвае пад яго. І, вядома, не рыдлёўкай. Ды не проста падкопвае, а нават закапаць не супраць. Ці намеснік галоўнага бухгалтара не толькі зводзіць дэбет з крэдытам, але і з інтарэсам паглядае на крэсла свайго шэфа і заўсёды гатовы заняць яго. Болей »
Ёсць адна чарадзейная казка пра дрэвы, на якіх расло рознае адзенне. А на яве падобныя цуды адбываліся на брэсцкіх прыгранічных дарогах. Спачатку міліцыянеры і пагранічнікі спынілі «Таёту», у якой знаходзілася шмат упаковак з дарагім італьянскім жаночым адзеннем і абуткам. Паходжанне гэтага нелегальнага тавару на агульную суму 913 мільёнаў рублёў вадзіцель аўтамабіля так і не змагла патлумачыць. Болей »
За мiнулыя 20 гадоў вонкавы бок жыцця змянiўся кардынальна. Мы забылiся на дэфiцыт рэчаў, атрымалi магчымасць дакрануцца да сусветнага досведу ў сферы культуры, навукi, найноўшых техналогiй, сталi вальнейшымi ў сваiх жаданнях i праяўленнях. Але цi азначае гэта, што новая форма iстотна змянiла ўнутраны змест? Савецкага Саюза 20 гадоў як няма, а «савок» жывейшы за ўсiх жывых. Я маю на ўвазе, што добрае, светлае i прыемнае з таго, што адзн... Болей »
Мой начальнік малады, але вельмі жорсткі, як ён кажа, патрабавальны. На кожнай планёрцы, нарадзе, — а гэта два-тры разы на тыдзень, — ён усё патрабуе і патрабуе. «Павысіць, узняць, дабіцца, зэканоміць, даручыць, пракантраляваць…» Якая багатая бюракратычная мова! У гэтым сэнсе мой начальнік вельмі красамоўны. Слухаў бы з замілаваннем, калі б яго красамоўства вылівалася не на мяне. Праўда, і астатнім перападала, але ж заўсёды здаецца, што... Болей »
Пад берагам плюскала вада, цёмная і таямнічая. Далей па цячэнні ракі была кладка, аднак па ёй не пайшлі — адолелі Лосьну па мелкаводдзі, якраз у тым месцы, дзе ў яе ўпадала Пліса. Доўга плёхаліся ў вадзе. На бераг усцягнуліся мокрыя вышэй пояса, а потым зноў трапілі на нейкую балацявіну. Гэта было старое рэчышча. Выкручвалі анучы і пераабуваліся пад разложыстым дубам, што стаяў на грудку, адтуль рушылі да хутара. Яшчэ не развіднела, пан... Болей »
З кітайскай паэзіі эпохі Сун. Лю Юн. Оуян Сю. Ван Аньшы. Су Шы. Хуан Цінцзянь. Чжау Баньянь. Лі Цынчжао. Чэнь Юйі. Вершы. Пераклад з кітайскай Міколы Мятліцкага У ВЯНОК ЯНКУ КУПАЛУ. Новыя вершы беларускіх паэтаў БЕРАСНЁЎСКІ Уладзімір, "На крылах неабсяжнага шчасця…" ГЛАДКОВА Ганна, Жыццё Ігнація Быкоўскага, паручніка расійскіх войск, ім самім апісанае ў 1806 годзе ГНІЛАМЁДАЎ Уладзімір, Ліхалецце. Раман. Працяг Д... Болей »
Першая Беларуская АЭС. Школьныя далягляды. Пераклад з рускай Ірыны Качатковай ВАСІЛЕЎСКАЯ Галіна, Па сваіх законах. Быль ЗАРЭЦКАЯ Юлія, А грэх жыве… Апавяданне ІКОННІКАВА Людміла, Хрысціянскія матывы ў творчасці Георгія Марчука КЕНЬКА Міхась, Пра Семяжона-перакладчыка ЛАЗОЎСКІ Сяргей, Айчыну сілкуюць асобы ЛІПСКІ Уладзімір, Адкрый сябе. Лісты да ўнука МАРЦІНОВІЧ Алесь, Дзень добры, жыццё! МІЦКЕВІЧ... Болей »