Адная з найскладанейшых праблемаў, з якой здаўна сутыкаюцца людзі ў розных краінах свету, – гэта забесьпячэньне свабоды і прававой роўнасьці ў грамадзтве. Спрыяць вырашэньню гэтай праблемы здольна такая зьява, як самакіраваньне. Самакіраваньне садзейнічае развіцьцю грамадзкай ініцыятывы, павышэньню грамадзкай сьвядомасьці, развіцьцю пачуцьця адказнасьці грамадзянаў за стан грамадзкіх справаў. Ва ўмовах самакіраваньня грамадзяне абапіраюцца на ўласную сілу, на саміх сябе. Пры адсутнасьці самакіраваньня людзі спадзяюцца толькі на дзяржаўную ўладу. У аналітычнай праца разглядаюцца прырода і віды самакіраваньня, прынцыпы і функцыі самакіраваньня, сучасныя прынцыпы мясцовага самакіраваньня, заканадаўчае рэгуляваньне ў Беларусі мясцовага самакіраваньня, статус і сыстэма органаў мясцовае ўлады, кампэтэнцыя мясцовых органаў улады і кіраваньне камунальнаю ўласнасьцю. Але, што важна, аўтарам прапануецца таксама новая канцэпцыя рэформы мясцовага кіраваньня і самакіраваньня Беларусі.