|
|
Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка Kamunikat.org зычыць здароўя – перадусім; добрага настрою – не толькі ў гэты дзень; цёплага сонейка ў кожную пару году, дабрыні і разуменьня блізкіх, творчых палётаў і зьдзяйсьненьня мараў.
Месца выхаду: Białystok
Дата выхаду: 2004
Выдавец: Białoruskie Towarzystwo Historyczne
Памеры: 112с., 15см
ISBN: 83-915029-9-2
Катэгорыя: Гісторыя; Рэлігія; Біяграфіі
Кнігазбор: KAMUNIKAT — гэты сайт (электронны варыянт); BTH — бібліятэка Беларускага Гістарычнага Таварыства, ul. Proletariacka 11, Białystok (папяровы асобнік); EEDC — бібліятэка Усходнеэўрапейскага дэмакратычнага цэнтру, ul. Proletariacka 11, Białystok (папяровы асобнік); MiOKB — бібліятэка Музея і асяродка беларускай культуры ў Гайнаўцы, ul. 3 Maja 42, Hajnówka (папяровы асобнік); прыватны кнігазбор у Беластоку (папяровы асобнік)
Інвэнтарныя нумары: BTH — [947], [946]; EEDC — [3210]; MiOKB — [10559], [10560], [8761]
Сыгнатура: XI.1
Дадатковая даведка: Wydawnictwo sponsorowane przez Urząd Miejski w Białymstoku i Ministerstwo Kultury RP
Po opracowaniu biografii Sylwestra Kossowa, Teodozego Wasilewicza, Józefa Nielubowicza Tukalskiego i Józefa Bobrykowicza1 przedstawiam sylwetkę kolejnego władyki białoruskiego Sylwestra Czetwertyńskiego. Wszystkie wymienione postacie łączy pobyt na katedrze białoruskiej (władyctwo mścisławsko-orszańsko-mohylewskie), tak ważnej w dziejach Kościoła prawosławnego w Rzeczypospolitej. Z biskupstwa białoruskiego Sylwester Kossow i Józef Nielubowicz Tukalski objęli godność metropolitów kijowskich. Józef Bobrykowicz był pierwszym władyką powołanym na katedrę w Mohylewie. Z kolei Teodozy Wasilewicz stał się symbolem walki o zachowanie eparchii białoruskiej. Wymienieni biskupi byli ordynariuszami diecezji białoruskiej w latach 1633-1678. W odróżnieniu od swych poprzedników Sylwester Czetwertyński pełnił funkcję biskupa w zupełnie innych warunkach, kiedy to po 1702 r. na terenie całej Rzeczypospolitej pozostała jedyna eparchia prawosławna. W ostatnich latach ukazały się liczne publikacje o dziejach Kościoła prawosławnego w Europie Środkowo-Wschodniej. Podnoszono w nich jego rolę w historii państw tego regionu, omawiano status prawny i strukturę organizacyjną. Wiele miejsca poświęcono stosunkom między Kościołem wschodnim i zachodnim. Nowym zadaniem badawczym jest spojrzenie na losy Kościoła przez pryzmat doświadczeń wybitnych postaci tego czasu. Ukazanie działalności wybitnych hierarchów na tle dziejów Kościoła prawosławnego otwiera nowe możliwości badawcze, podnosi problem miejsca jednostki w całokształcie wydarzeń.
Беларускія аўтары: Mironowicz Antoni
Выдаўцы і выдавецтвы: Беларускае Гістарычнае Таварыства
Каталёг: Kamunikat.org | BTH | EEDC | MiOKB | Прыватны кнігазбор
Wstęp Kościół prawosławny w XVII wieku Archimandryta czetwertyński Biskup białoruski Próba oceny Bibliografia
Prof. zw. dr hab. Antoni Mironowicz jest zatrudniony w Instytucie Historii na Wydziale Historyczno-Socjologicznym Uniwersytetu w Białymstoku. Autor książki jest kierownikiem Katedry Historii Europy Środkowo-Wschodniej. Prof. A. Mironowicz specjalizuje się w historii Kościoła prawosławnego w Europie Środkowo-Wschodniej. Jest autorem 55 książek i około 500 innych rozpraw na ten temat. Болей »
Życie duchowe Cerkwi prawosławnej cechuje wielkie bogactwo form, wśród których najbardziej doskonałą jest monastycyzm. W przeciwieństwie jednak do życia zakonnego na Zachodzie, w monastycyzmie wschodnim nie ma wielu różnych reguł. Brak różnych reguł wynika z samej koncepcji życia monastycznego, którego jedynym celem jest zjednoczenie z Bogiem w całkowitym wyrzeczeniu się życia świeckiego. Mnisi wkładają habit, aby w monasterze albo w pu... Болей »
Z monasteru supraskiego wyszli dwaj wybitni hierarchowie prawosławni: Pafnucy Sieheń i Iona. W pierwszym trzydziestoleciu XVI wieku objęli oni najważniejsze diecezje prawosławne. Ich pobyt na katedrach: włodzimiersko-brzeskiej, łucko-ostrogskiej i turowsko-pińskiej doprowadził do odbudowy i rozwoju tych diecezji. W latach 1512-1535 odbudowane zostały liczne cerkwie i monastery na terenie wymienionych eparchii, zabezpieczony został ich s... Болей »
Broszura Moja odpowiedź „ludziom małym” jest unikalnym źródłem, autentycznym w swym przekazie. Z owego źródła dowiadujemy się więcej o dziejach społeczności prawosławnej i białoruskiej na uchodźstwie aniżeli z innych opasłych opracowań naukowych. Ta ogromna wartość poznawcza źródła nadaje mu wyjątkowy charakter i pozwala na podjęcie dalszych badań nad losami Cerkwi prawosławnej i jej wiernych na uchodźstwie w latach 1942-1945. Болей »
Książka ukazuje bogactwo i wyjątkowość tych zbiorów tak ważnych w poznaniu dziejów, piśmiennictwa, kultury i literatury religijnej wielu narodów. Przy wykonaniu opracowania "Rękopisy supraskie w zbiorach krajowych i obcych" wykorzystano dotychczasowe ustalenia badaczy uzupełnione i zweryfikowane przez autorów niniejszego katalogu. Badania wskazują na potrzebę dalszych poszukiwań monasterskiego księgozbioru. Los tego księgozbioru, pomimo... Болей »
Niniejsza praca jest poświęcona tym, którzy wzięli udział w życiu politycznym po 1989 r. jako Białorusini startujący z list Białoruskich Komitetów Wyborczych, którzy w swych programach podkreślali chęć reprezentacji własnej społeczności we władzach municypalnych czy parlamentarnych. Aktywność narodowa Białorusinów dokonała się na fali polskich przemian społeczno-politycznych. Podjęte wówczas inicjatywy zaowocowały nie tylko wieloma nowy... Болей »
Na temat powstania i dziejów monasteru supraskiego ukazały się liczne opracowania historiografii polskiej i obcej. Monaster supraski był w XVI wieku największym prawosławnym ośrodkiem zakonnym na ziemiach Wielkiego Księstwa Litewskiego. Początki Ławry supraskiej sięgają końca XV wieku. Niemal wszyscy badacze tego ośrodka zakonnego wymieniają rok 1498 jako datę, kiedy wojewoda nowogródzki i marszałek Wielkiego Księstwa Litewskiego Aleksa... Болей »
Bielsk, położony nad rzeka Białą, należał do głównych ośrodków prawosławnych na Podlasiu. Według latopisów ruskich gród bielski został założony w 1038 roku przez księcia kijowskiego Jarosława Mądrego. Obok Drohiczyna, Mielnika, Brześcia i Grodna zalicza się do najstarszych miejscowości w tym regionie. Pierwsza wzmianka pisana o grodzie pochodzi z 1253 roku z latopisu halicko-wołyńskiego. Wówczas to, przebywający w Bielsku książę halicko... Болей »
Profesor Antoni Mironowicz jest znanym i cenionym badaczem dziejów Kościoła prawosławnego w Rzeczypospolitej. Z uznaniem, przeto, należy powitać przygotowaną kolejną monografię dotyczącą historii biskupstwa turowsko-pińskiego w XI-XVI wieku. Stanowi ona podsumowanie jego wieloletnich badań nad tą tematyką. (...) Oceniając pracę profesora Antoniego Mironowicza należy stwierdzić, że autor z powodzeniem zrealizował postawiony sobie cel wyp... Болей »
Klasztory w Kościele prawosławnym były i są głównymi centrami życia religijnego. Spośród zakonników powoływana była hierarchia cerkiewna. Monastery odgrywały ważną rolę kulturotwórczą, kształtowały postawy moralne wiernych. Ich duchowość promieniowała na rozległe obszary dawnej Rzeczypospolitej. Monastery były ośrodkami pątniczymi przyciągającymi tysiące pielgrzymów. W okresach szczególnie trudnych dla prawosławia broniły dogmatów wiary... Болей »
