Дамавікамерон miencki

Каза была ў пацана. Буфера, дупец, тое-сёе. Пасунулiся яны на «Манга-Манга». Рок заслухаць, чыпсамi пахрумкаць, патрэсцiся пад музон, паскакаць, пагiзаваць. «Манга-Манга» — фуфловая брыгада. Але без бабла можна i заслухаць, i пiва там налiвалi без башлей. Рэклама. Задушыць бы ўсiх рэкламшчыкаў, запакоўшчыкаў!!! Спакуха, яшчэ дапетрыш, чаму iх крышыць трэба на капусту. «Манга-Манга» мандзячыць там на гiтарках. Каза на плечы яму залезла. Козы любяць на канцэртах на плечы сланам сваiм залазiць. Слон лыбiцца, радуецца. Якi ён дужы, якi, блiн, цягавiты. А каза станiк зняла, цыцкi малпам з «Манга-Манга» засвяцiла. Такая я крутая каза, можаце мяне ў чатыры чэлесы затрахнуць. Потны слон топчацца на месцы. Ён жа не бачыць цыцак сваёй загiзаванай казы. Яна станiкам круцiла над сваёй лейкай. Стамiлася, руку апусцiла. Слон станiк зазырыў. Здагадаўся пра затрах у чатыры чэлесы. Дапёр. Калi не трэба, заўсёды чужыя думкi прачытваюцца. Скiнуў слон казу. Хацеў па грыбах надаваць. Замахнуўся. Тут i распачаўся прыродны катаклiзм. (Новамадэрніст, фрагмэнт)