Пры брамах Радзімы

Чарговы, апошні па часе альманах Беларускага літаратурнага аб’яднання “Белавежа” распачынаецца творамі яго заснавальнікаў, а заканчваецца вершамі зусім маладых сяброў арганізацыі, пра якіх можна сказаць, што яны з пакалення іхніх унукаў. У 2013 годзе пісьменніцкая арганізацыя беларусаў у Польшчы адзначае свой ужо пяцідзесяціпяцігадовы юбілей. У пасляслоўі да кнігі “Шлях па прамой часу”, своеасаблівай гісторыі арганізацыі, складзенай да яе пяцідзесяцігоддзя, старшыня “Белавежы” Ян Чыквін, відавочна, меў важкія падставы, каб зазначыць, што “пісьменнікі «Белавежы», сапраўды, шчыльна запоўнілі сваю этнічную прастору культурна-эстэтычным зместам. 3 поўным правам можна сказаць, што другая палова XX стагоддзя належыць у беластоцкім краі найперш «белавежцам»”. На рахунку сяброў Беларускага літаратурнага аб’яднання ўжо звыш 230 кніг, змест якіх склалі творы розных жанраў. Зразумела, што асэнсаванне феномену існавання беларускай літаратуры ў Полыпчы, усведамленне агульных заканамернасцей і тэндэнцый развіцця, аналіз творчасці асобных паэтаў і празаікаў адбываецца ўжо на працягу многіх гадоў. (Прадмова, фрагмент)