Жывая мова краявідаў

Упершыню пейзаж у беларускай паэзіі выбраны ў якасці асобнага і сістэмнага даследавання. Прасочваецца гістарычны генезіс і робіцца спроба класіфікацыі розных тыпаў пейзажу, выяўляюцца яго асноўныя функцыянальныя рысы і нацыянальныя асаблівасці, разглядаюцца пейзажныя вобразы ў іх гістарычна-часавым і індывідуальна-мастацкім асэнсаванні. Паэтычнае адлюстраванне прыроды суадносіцца з паэтыкай пейзажу ў жывапісе і музыцы. Аналіз і вывады аўтара грунтуюцца на аснове вялікага фактычнага матэрыялу. Разлічана на літаратуразнаўцаў, выкладчыкаў ВНУ і педагагічных каледжаў, настаўнікаў сярэдніх школ, ліцэяў, гімназій, а таксама можа быць выкарыстана студэнтамі і вучнямі старэйшых класаў.