Князь возера

Паэма, што вяртае нас у сівую мінуўшчыну, дзе каханьне і трагедыя побач, дзе князь можа пакахаць звычайную дзяўчыну, дзе гавораць камяні, хвалі і дрэвы. Генадзь Говар апявае Палесьсе – край багаты гісторыяй і дзеямі. Спалучэньне талентаў мастака і паэта дае магчымасьць, чытаючы вершаваныя радкі, ўяўляць сабе абраз, што малюе Генадзь Говар. Гісторыя каханьня князя Чаўнега ды прыгажуні-габрэйкі Сары ажывае пад пяром аўтара і б’е як звон па мінулых слаўных часах, напамін, пра якія побач нас на кожным кроку, але мы ў мітусьні нашае штодзёншчыны ня бачым багацьця нашае зямлі. Аўтар сягае да фальклёрнай традыцыі вуснага пераказу, ўвекавечваючы тое, што незваротна сыходзіць са старэйшым пакаленьнем.