Ex promtu - ex proposito

Вялікая літаратура стварае свайго Вялікага чытача. Тое самае можна сказаць і пра навукоўцу-літаратуразнаўцу, які стварае прафесійнага аматара беларускага прыгожага пісьменства, што атрымлівае асалоду ад чытання. Іван Штэйнер мае свайго чытача. І гэты чытач, добра ведаючы свайго любімага аўтара, лёгка пазнаючы яго па некалькіх сказах, выслоўях, манеры выказвання, імкліваму палёту думкі, тым не менш здзіўлены небывалай актыўнасцю яго публікатарскай дзейнасці ў апошнія гады. Выходзяць у свет кніга за кнігай, манаграфія за манаграфіяй, зборнікі артыкулаў і эсэ, творчыя партрэты і пісьменніцкія лёсы, шэдэўры дыстанцыйнага навучання... Міжволі згадваецца жартаўлівае пытанне чытача на адной з сустрэч з пісьменнікам Янкам Брылем, які дасціпна і мудра адказваў на шматлікія запіскі з залы: “Іван Антонавіч! Вось Вы ўсё пішаце, пішаце... А калі Вы спіце?” Як потым высветлілася, пытанне даслаў Алесь Адамовіч, сааўтар, сябра, аднадумец: ён меў усе падставы перавесці лішне ўзнёслую гутарку пісьменніка з чытачом, з самім часам, з самой вечнасцю на здаровую аснову, зразумелую ім абодвум.