Бельскі Гостінэць, 1 (28) 2005

Бельскі Гостінэць

краязнаўча-культурны часопiс

1 (28) 2005

Месца выхаду: Бельск Падляшскі

Дата выхаду: 2005

Рэдактар: Фёнік Дарафей

Рэдакцыйная калегія: Валянцiна Бабулевiч (сакратар рэдакцыi), Жанэта Роля, Мiхал Стэпанюк, Тaмaш Сулiма, Давід Гайко, Марэк Хмур

Выдавец: Stowarzyszenie Muzeum Małej Ojczyzny w Studziwodach

Выдавецтва/ друкарня: Друкарня Праваслаўнага Супраскага Манастыра

Памеры: 50с., 21см

ISSN: 1506-9192

Кнігазбор: BTH — бібліятэка Беларускага Гістарычнага Таварыства, ul. Proletariacka 11, Białystok (папяровы асобнік); прыватны кнігазбор у Беластоку (папяровы асобнік)

Інвэнтарныя нумары: BTH — [350.], [351.]

W okresie swojej świetności wieś Tokary liczyła blisko trzysta nume­rów i ponad tysiąc mieszkańców. Pod tym względem w północno-zachod­niej części powiatu brzeskiego nie stanowiła jednak wyjątku. Ziemie w tych okolicach były urodzajne, a zatem i wsie ludne. Od wieków ludzie chętnie się tu osiedlali, możnowładcy zaś zabiegali o sfery wpływów. Jeszcze w piętnastym stuleciu wiele ziem było tu własnością wielkich książąt, którzy z czasem zaczęli je przekazywać przedstawicielom ruskiej i litewskiej szlachty, zasłużonej dla państwa i dworu. Tak było również z Tokarami, o których historii pragnę czytelnikom opowiedzieć. W połowie piętnastego wieku wielki książę litewski Kazimierz Jagielloń­czyk zaczął hojnie rozdawać majątki hospodarskie w Ziemi Brzeskiej. Wśród obdarowanych znalazł się również Olechno, który wraz z bratem Rusiłą był dotychczas współwłaścicielem Wołkowicz, położonych kilka kilometrów na północ od Wysokiego. W zamian za udział w Wołkowiczach, Olechno, otrzy­mał prawo do władania częścią Tokarów. Jego potomkowie od nazwy wsi przy­jęli nazwisko Tokarewski. (Z dziejów wielkiej wsi Tokary, fragment)

Толькі ў бібліятэцы Беларускага Гістарычнага Таварыства (папяровы асобнік)
Толькі ў бібліятэцы прыватнай асобы ў Беластоку (папяровы асобнік)