Бельскі Гостінэць, 2 (22) 2003

Бельскі Гостінэць

краязнаўча-культурны часопiс

2 (22) 2003

Месца выхаду: Бельск Падляшскі

Дата выхаду: 2003

Рэдактар: Фёнік Дарафей

Рэдакцыйная калегія: Валянцiна Бабулевiч (сакратар рэдакцыi), Жанэта Роля, Мiхал Стэпанюк, Тaмaш Сулiма, Давід Гайко

Выдавец: Stowarzyszenie Muzeum Małej Ojczyzny w Studziwodach

Выдавецтва/ друкарня: Друкарня Праваслаўнага Супраскага Манастыра

Памеры: 32с., 21см

ISSN: 1506-9192

Кнігазбор: BTH — бібліятэка Беларускага Гістарычнага Таварыства, ul. Proletariacka 11, Białystok (папяровы асобнік); прыватны кнігазбор у Беластоку (папяровы асобнік)

Інвэнтарныя нумары: BTH — [340.], [341.]

Kroniki staroruskie o XIII-wiecznym Bielsku. W 1253 roku na kartach latopisów ruskich po raz pierwszy został odnotowany Bielsk. W wieku trzynastym, obok Brześcia, Drohiczyna, Mielnika i Kamieńca, był on najważ­niejszym miastem Podlasia i regionu środkowego Bugu. Dlatego też swoją uwagą nie mogli go ominąć ówcześni kronikarze. Najwięcej informacji o Bielsku znajdujemy w latopisie hipackim, szczególnie w jego halicko-wołyńskiej części, poświęconej w głów­nej mierze dokonaniom twórcy potęgi Rusi Halicko-Wołyńskiej - księcia Daniela Romanowicza (1202 - 1264), koronowanego w grudniu 1253 r. w Drohiczynie na króla Rusi. W tymże roku, ale wcześniej, dokonuje się także koronacja wielkiego księcia litewskiego Mendoga. Na pisane stronice historii Bielsk wyłania się więc w roku szcze­gólnym dla Europy środkowo-wschodniej. Roku, który obwieścił światu pierwszych i jedynych w dziejach królów Litwy i Rusi. Bielsk stoi na skrzyżowaniu wspólnoty i różnorodności ich historycznych losów.

Толькі ў бібліятэцы Беларускага Гістарычнага Таварыства (папяровы асобнік)
Толькі ў бібліятэцы прыватнай асобы ў Беластоку (папяровы асобнік)