Бельскі Гостінэць, 2 (22) 2003

Бельскі Гостінэць

краязнаўча-культурны часопiс

2 (22) 2003

Miejsce wydania: Бельск Падляшскі

Data wydania: 2003

Redaktor: Фёнік Дарафей

Zespół redakcyjny: Валянцiна Бабулевiч (сакратар рэдакцыi), Жанэта Роля, Мiхал Стэпанюк, Тaмaш Сулiма, Давід Гайко

Wydawca: Stowarzyszenie Muzeum Małej Ojczyzny w Studziwodach

Wydawnictwo/ drukarnia: Друкарня Праваслаўнага Супраскага Манастыра

Wymiary: 32с., 21см

ISSN: 1506-9192

Księgozbiór: BTH — biblioteka Białoruskiego Towarzystwa Historycznego, ul. Proletariacka 11, Białystok (egzemplarz papierowy); prywatny księgozbiór w Białymstoku (egzemplarz papierowy)

Numery inwentarzowe: BTH — [340.], [341.]

Kroniki staroruskie o XIII-wiecznym Bielsku. W 1253 roku na kartach latopisów ruskich po raz pierwszy został odnotowany Bielsk. W wieku trzynastym, obok Brześcia, Drohiczyna, Mielnika i Kamieńca, był on najważ­niejszym miastem Podlasia i regionu środkowego Bugu. Dlatego też swoją uwagą nie mogli go ominąć ówcześni kronikarze. Najwięcej informacji o Bielsku znajdujemy w latopisie hipackim, szczególnie w jego halicko-wołyńskiej części, poświęconej w głów­nej mierze dokonaniom twórcy potęgi Rusi Halicko-Wołyńskiej - księcia Daniela Romanowicza (1202 - 1264), koronowanego w grudniu 1253 r. w Drohiczynie na króla Rusi. W tymże roku, ale wcześniej, dokonuje się także koronacja wielkiego księcia litewskiego Mendoga. Na pisane stronice historii Bielsk wyłania się więc w roku szcze­gólnym dla Europy środkowo-wschodniej. Roku, który obwieścił światu pierwszych i jedynych w dziejach królów Litwy i Rusi. Bielsk stoi na skrzyżowaniu wspólnoty i różnorodności ich historycznych losów.

Tylko w bibliotece Białoruskiego Towarzystwa Historycznego (egzemplarz papierowy)
Tylko w bibliotece osoby prywatnej w Białymstoku (egzemplarz papierowy)