Бельскі Гостінэць
краязнаўча-культурны часопiс
2 (22) 2003
Miejsce wydania: Бельск Падляшскі
Data wydania: 2003
Redaktor: Фёнік Дарафей
Zespół redakcyjny: Валянцiна Бабулевiч (сакратар рэдакцыi), Жанэта Роля, Мiхал Стэпанюк, Тaмaш Сулiма, Давід Гайко
Wydawca: Stowarzyszenie Muzeum Małej Ojczyzny w Studziwodach
Wydawnictwo/ drukarnia: Друкарня Праваслаўнага Супраскага Манастыра
Wymiary: 32с., 21см
ISSN: 1506-9192
Księgozbiór: BTH — biblioteka Białoruskiego Towarzystwa Historycznego, ul. Proletariacka 11, Białystok (egzemplarz papierowy); prywatny księgozbiór w Białymstoku (egzemplarz papierowy)
Numery inwentarzowe: BTH — [340.], [341.]
Kroniki staroruskie o XIII-wiecznym Bielsku. W 1253 roku na kartach latopisów ruskich po raz pierwszy został odnotowany Bielsk. W wieku trzynastym, obok Brześcia, Drohiczyna, Mielnika i Kamieńca, był on najważniejszym miastem Podlasia i regionu środkowego Bugu. Dlatego też swoją uwagą nie mogli go ominąć ówcześni kronikarze. Najwięcej informacji o Bielsku znajdujemy w latopisie hipackim, szczególnie w jego halicko-wołyńskiej części, poświęconej w głównej mierze dokonaniom twórcy potęgi Rusi Halicko-Wołyńskiej - księcia Daniela Romanowicza (1202 - 1264), koronowanego w grudniu 1253 r. w Drohiczynie na króla Rusi. W tymże roku, ale wcześniej, dokonuje się także koronacja wielkiego księcia litewskiego Mendoga. Na pisane stronice historii Bielsk wyłania się więc w roku szczególnym dla Europy środkowo-wschodniej. Roku, który obwieścił światu pierwszych i jedynych w dziejach królów Litwy i Rusi. Bielsk stoi na skrzyżowaniu wspólnoty i różnorodności ich historycznych losów.
Wydawnictwa białoruskie: Музей Малой Бацькаўшчыны ў Студзіводах
Katalog: BTH | Прыватны кнігазбор
Periodyki: Бельскі Гостінэць
Tylko w bibliotece Białoruskiego Towarzystwa Historycznego (egzemplarz papierowy) Tylko w bibliotece osoby prywatnej w Białymstoku (egzemplarz papierowy)