Бельскі Гостінэць

W poprzednim numerze przedstawiliśmy wykaz mieszkańców Bielska Podlaskiego, sporządzony w czasie epidemii cholery w 1831 r. Jednym z występujących tam mieszczan był Nosel Berkowicz, niewątpliwie obywatel starozakonny. Należał on do grona około dwustu członków społeczności żydowskiej, którzy w latach trzydziestych XIX wieku posiadali stałe zameldowanie w Bielsku (w 1831 r. Żydzi byli właścicielami 23 domów w mieście). Jak wiemy z monografii Profesora Jaroszewicza, najbardziej popularnym zajęciem tej grupy ludności był handel. W latach czterdziestych XIX w. zajmowało się nim w Bielsku blisko pięćdziesiąt osób. Krawiectwem – drugim pod względem popularności wśród Żydów rzemiosłem, zajmowało się kilkadziesiąt osób mniej. Nosel Berkowicz trudnił się właśnie handlem; przy jego domu stała „kramnica”, z której mógł czerpać roczny dochód w wysokości ośmiu rubli srebrem, czyli niezbyt wiele. Zabudowania Nosela Berkowicza znajdowały się przy zachodniej pierzei ulicy Szerokiej. Z posesją sąsiadowały place spadkobierców Pawła i Antoniego Różyczków. Informacja ta pomaga nam w określeniu przybliżonego roku powstania dokumentu. Jak wynika z opisu Bielska z 1831 r., sąsiadami Nosela Berkowicza z ulicy Szerokiej był Paweł i Józef Różyczka (Antoni był najwidoczniej synem ostatniego). Można więc sądzić, że opis majątku Nosela był sporządzony na przełomie lat trzydziestych i czterdziestych XIX w. (Dom mieszczanina, fragment)