Ніва

Сёлетні, дванаццаты ўжо польска-беларускі літаратурны семінар „Бязмежжа” закончыўся ў апошнюю нядзелю (14.12.) у агратурыстычнай гаспадарцы „Бора-Здруй” у Новым Ляўкове Нараўчанскай гміны. Прэзентаваліся літаратары, якія ствараюць па-беларуску па абодвух баках мяжы. Распавялі яны пра свае творчыя змаганні і прадставілі свае найнавейшыя дасягненні. Несумненна, клімат месца, у якім праводзілася гэтае трохдзённае спатканне, спрыяў дэбатам і разважанням над кандыцыяй беларускамоўнай літаратуры і беларускай тоеснасці агулам. Падтрымаў яго ў час інаўгурацыі сваёй прысутнасцю войт Нараўчанскай гміны Мікалай Павільч. Першы дзень, а ў прынцыпе вечар, прысвечаны быў пісьменніцкай (празатарскай і паэтычнай) творчасці Міраславы Лукшы, штодзень публіцысткі „Нівы”, якая сёлета адзначае юбілей 50-годдзя з дня нараджэння і 35-годдзя творчай працы і пры гэтай нагодзе выдала збор апавяданняў „Гісторыі з белага свету”. Былі падзякі, успаміны самой аўтаркі, урэшце чытанне напісанай ёю літаратуры. Падобна як на наступны дзень, у час сустрэчы з Ганнай Кандрацюк-Свярубскай (таксама журналіcткай „Нівы”, рэдактаркай ніўскай „Зоркі”) і прэзентацыі яе найнавейшай кнігі „Царская трызна”, нельга было пазбыцца ўражання, што абедзве літаратаркі цішком пераносяць у сваіх кніжках „жмені” праўд пра тутэйшых беларусаў і аб беларускім свеце Беласточчыны і самой беластоцкай метраполіі, у якой у цяперашнім дарослым жыцці (Мацей Халадоўскі, Бязмежжа-2008. Вяртанні, фрагмэнт)