Тутэйшыя

Янку Купалу ўжо ад самых пачаткаў ягонага творства цягнула выяўляць сябе ня толькі ў лірычных вершах, але і ў драматургічных формах. Першаю з апошніх паўстала перад паэтам форма лірычна-драматычнае вершаванае паэмы; у гэтым жанры Купала творыць сваю «Адвечную Песьню» яшчэ ў 1908 годзе, г. зн. у годзе выхаду ягонага першага зборніка вершаў «Жалейка" (надрукаваная «Адвечная Песьня» была аднак упяршыню толькі ў 1910 г.); далей ідзе «Сон на Кургане», напісаны ў 1910 г., а надрукаваны ўпяршьшю ў 1912 г.; сюды-ж належыць шырака ведамы драматычны вершаваны абразок «На Папасе» (надрукаваны ўпяршьшю ў зборніку вершаў «Шляхам Жыцьця» ў 1913 г.), а таксама пакінутая далёка няскончанай і нат неназванай драматычная вершаваная паэма на сюжэт із часоў прасяканьня хрысьціянства ў паганскую яшчэ Беларусь (ўрыўкі апублікаваныя ўпяршыню ў VI томе збору твораў паэты ў 1932 г.).