Polacy na Białorusi od Powstania Styczniowego do XXI wieku

Wśród wielu praw, gwarantowanych współcześnie mniejszościom narodowym, jednym z podstawowych jest prawo do pobierania nauki w języku swoich przodków. Dotyczy to także poznawania kultury, tradycji i historii własnej społeczności. W obowiązującej obecnie w Polsce „Ustawie o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym”1 w art. 4. 1. stwierdzono jednoznacznie, iż każda osoba należąca do mniejszości ma prawo do swobodnej decyzji o traktowaniu jej jako osoby należącej bądź też nienależącej do mniejszości, a wybór taki lub korzystanie ze związanych z tym wyborem praw nie pociąga za sobą jakichkolwiek niekorzystnych skutków. Kwestia ta jest po prostu zależna od indywidualnej decyzji, wynikającej ze świadomości przynależenia do danej mniejszości i fakt przynależności do określonej mniejszości narodowej lub etnicznej nie wymaga tłumaczenia albo udowodnienia2. Co więcej, Ustawa nie tylko zakazuje wszelkiej dyskryminacji ze względów narodowościowych i etnicznych, ale także działań asymilacyjnych - w tym wpływania na warunki mogące powodować zmianę istniejącej równowagi między narodowościami żyjącymi wspólnie na jakimś obszarze Polski. (Słowo wstępne, fragment)