Брылеўскі летапіс

65 гадоў таму пачалася самая страшэнная і разбуральная вайна ў гісторыі беларускага народа. Незлічона гінулі людзі, перакручваліся лёсы. І, здавалася, не было ўжо ніякіх сіл усё гэта цярпець. Але вытрывалі. Бо беларусы заўсёды мелі вялікі запас трываласці. І вельмі добрую памяць. І чым далей адыходзяць у нябыт тыя ліхія часіны, тым ярчэй робяцца фарбы ваеннага ліхалецця. Толькі трэба паспець пачуць непачутае. І паглядзець на тую навалу вачамі сведкаў… І сёння на старонках “Брылеўскага летапісу” будуць гучаць галасы тых, хто ў спякотныя чэрвеньскія і ліпеньскія дні 1941 года асабіста пабачылі неадольнасць і бязлітаснасць вайны. І побач з постацямі нашых аднавяскоўцаў, брылеўца Мікалая Дзмітрыевіча Смалякова і качурынца Мікалая Аўдзеевіча Баранава, паўстане лёгкая фігура мінчанкі Алены Уладзіміраўны Фраленкі. Хто яна такая і чаму трапіла менавіта на гэтыя старонкі? Гартайце наш “Летапіс”, чытайце, думайце. І няхай гэтыя хвалюючыя радкі, нібыта машына часу, перанясуць вас назад на 65 гадоў, у тыя векапомныя дні…