Брылеўскі летапіс

Дзень добры, шаноўны чытач! Магчыма, бяруся я не за сваю справу, але, думаю, час пакажа – ці спраўдзіліся мае жаданні. Ды і твае меркаванні, шаноўны, усё паставяць на сваё месца. Адкуль усё пайшло? Узнікла думка, што нам, мясцовым, трэба мець сваё друкаванае выданне. Каб ведаць гісторыю нашых мясцін. Каб чуць апошнія навіны. Каб бачыць і разумець адзін аднаго.. Бо мы, як ні круці, усёткі сям’я – жывём на адной зямлі і пад адным небам. Мы – аднавяскоўцы. І гэта – на усё жыццё. Вельмі спадзяюся на тваю дапамогу, мой аднавясковец. Магчыма, ляжаць у сямейных архівах цікавыя фотаздымкі, варушацца ў памяці нейкія ўспаміны – няхай гэтыя цаглінкі кладуцца ў падмурак нашага “Брылеўскага летапісу”. Трэба, каб памяць заставалася. Бо той, хто ведае мінулае, пачынае больш упэўнена крочыць у будучыню. І хочацца сказаць “У добры час!” гэтаму нашаму агульнаму пачынанню. Мікола Яцкоў