Вяртанне

Ушаччына. На карце абрысы баравой і азёрнай стараны нагадваюць апалены з краёў ліст пергаменту, на якім гісторыя зрабіла шмат паметак. Гэтыя абрысы не выпадковыя, бо войны ішлі, як дзень за днём. I ў полымі іх згаралі паметкі гісторыі — звесткі, даты падзей, імёны аратаяў, воінаў, змагароў. I зрабілася ўшацкая зямля вогнетрывалай: не дужа шчодрай на ўраджаі, затое ўрадлівай на ратную доблесць, на таленты. I думаецца, калі вынаходзілі вогнетрывалую цэглу, вогнетрывалыя сплавы, за ўзор бралі маю зямлю. I чырваназём Ушаччыны ўяўляецца іншы раз сургучом з пячатак лістоў вечнасці.