Сучасная беларуская літаратурная мова

Агульнавядома, што веды ў падручніку па мове, як і ва ўсякім іншым падручніку, у якой бы папулярнай форме яны ні выкладаліся, павінны быць дакладнымі і навукова правільнымі. У падручнік (і навучальны дапаможнік) уключаюцца толькі бясспрэчныя палажэнні і вывады, тое, што трывала ўвайшло ў мовазнаўчы ўжытак і адлюстроўвае сучасны стан лінгвістыкі. Любыя неаргументаваныя адхіленні ад гэтай аксіёмы спараджаюць непажаданыя памылкі, якія становяцца памылкамі ўжо не толькі аўтара падручніка, але і вучняў, студэнтаў, настаўнікаў. Бывае, што недакладныя аўтарскія сцвярджэнні пачынаюць вандраваць з аднаго падручніка ці дапаможніка ў другі і на доўгі час усталёўваюцца як нешта бясспрэчнае. Так, у шмат якіх навучальных і навуковых выданнях фразеалагічна звязанае значэнне слоў беспадстаўна ілюструецца прыкладамівыразамі тыпу зубы прадаваць ці наламаць дроў, сцвярджаецца, што мнагазначных слоў у нашай мове болып, чым адназначных, што першае значэнне ў мнагазначным слове — прамое, а астатнія — пераносныя, што беларускі правапіс грунтуецца на двух прынцыпах — фанетычным і марфалагічным, што ёсць прыметнікі не толькі якасныя і адносныя, але і прыналежнаадносныя, адноснаякасныя і інш., што ўжыванне канструкцый накшталт не чытаў кнігу — адхіленне ад літаратурнай нормы. Маюць месца і яшчэ дзесяткі іншых неабгрунтаваных сцвярджэнняў, недакладнага ў навуковых адносінах выкладу пэўных тэарэтычных ведаў. (Прадмова, фрагмэнт)