Latopisy Akademii Supraskiej
Język naszej modlitwy - dawniej i dziś
vol. 3
Месца выхаду: Białystok
Дата выхаду: 2012
Рэдактар: Pawluczuk Urszula
Выдавец: Fundacja „Oikonomos”
Памеры: 208 s.
ISSN: 2082-9299
Кнігазбор: BTH — бібліятэка Беларускага Гістарычнага Таварыства, ul. Proletariacka 11, Białystok (папяровы асобнік)
Інвэнтарныя нумары: BTH — [1989.]
Znaczenie szerzenia religii w językach narodów nawracanych uświadomiono już w czasach działalności misyjnej apostołów Słowian świętych Cyryla i Metode-go wśród Chazarów i Słowian1. Z tego powodu Konstantyn (Cyryl) przystąpił do tworzenia alfabetu słowiańskiego oraz przekładu na język słowiański Ewangelii i tekstów liturgicznych na długo przed rozpoczęciem misji morawskiej w 863 roku. Misjonarz stworzył pismo zwane „głagolicą”. Nazwa pisma pochodzi od starosłowiańskiego słowa „głagoł”, co oznacza we współczesnym rozumieniu „głosić słowo”. Twórca pisma słowiańskiego wychodził z przekonania, że każdy naród powinien posiadać własne pismo, zgodne z wymogami języka. Podstawą słownictwa tłumaczonych tekstów stał się dobrze znany Konstantemu i Metodemu słowiański dialekt macedońsko-bułgarski z okolic Salonik. Adresatem dzieła Konstantyna początkowo mieli być przede wszystkim Słowianie zamieszkali w granicach Cesarstwa Bizantyjskiego. Okazało się jednak, że pismo słowiańskie znalazło głównych odbiorców na terenach zamieszkałych przez Słowian południowych i Wielkich Moraw. (Antoni Mironowicz, Ewangelizacja "prostą mową" w XVI wieku", fragment)
Каталёг: BTH
Пэрыёдыка: Latopisy Akademii Supraskiej
Толькі ў бібліятэцы Беларускага Гістарычнага Таварыства (папяровы асобнік)Зьмест
Chynczewska-Hennel Teresa, „Mowa ojców potrzebna od zaraz”„Iż Rusi słuszna rzecz dla nabożeństwa po grecku i po słowieńsku uczyć się” (Lithos, Kijów 1644)
Gapska Dominika, Proces zmian języka liturgicznego w Serbskiej Cerkwi Prawosławnej na przykładzie oficjów ku czci świętych Serbek
Kawecka Agata, Petrov Ivan, Skowronek Małgorzata, Polskojęzyczne translacje tekstów kręgu Slavia Orthodoxa: o projekcie systematyzacji i dokumentacji
Kuczyńska Marzanna, „Herezja werbalna” – wokół sporów o prawdę języka objawienia
Ławreszuk Marek, ks., Poszukiwanie przyczyny różnic cerkiewnosłowiańskiego i polskiego tłumaczenia tekstu anafory Liturgii św. Bazylego Wielkiego
Małaszewski Dariusz, Konflikt na tle języka liturgicznego w parafii prawosławnej w Legnicy
Mironowicz Antoni, Ewangelizacja „prostą mową” w XVI wieku
Naumow Aleksander, Język modlitwy jako deklaracja ?
Parafianowicz Halina, Alaska w dobie rosyjskiej kolonizacji i jej języki liturgiczne
Pawluczuk Urszula, Białorutenizacja i ukrainizacja języka liturgicznego w Kościele prawosławnym w II Rzeczypospolitej
Płoński Roman, ks., Ewangelia w służbie liturgicznej (przygoda liturgiczna tekstu Ewangelii św. Jana 20, 6-7)
Stamatoski Zdravko, Nowe strategie i dyskusje dotyczące współczesnych macedońskich przekładów Biblii oraz tekstów liturgicznych
Stawecka Krystyna, Ikona Matki Bożej „Krzew Gorejący” jako wizualizacja tekstów liturgicznych
Stradomski Jan, Ortodoksja języka czy język ortodoksji? Argument lingwistyczny w sporze reprezentantów Kościoła łacińskiego i Cerkwi ruskiej w dobie kontrreformacji
Костадинова Петя Т., Языковые и культурные склады в Болгарии к употребляемому в богослужении языку
Кравецкий Александр, Литургический самиздат XX века: языковые особенности и проблемы рецепции
Людоговский Феодор, свящ., Языки современной акафистографии: локальные традиции и их взаимодействие
Темчин Сергей, Пели ли православные восточные славяне XV-XVI веков псалмы по-древнееврейски