Белавежская Пушча

Спалучэньне “Белавежская пушча”, бадай, на слыху ў кожнага беларуса, жыхара нашае Бацькаўшчыны — вяскоўца і гараджаніна, эколага і палітолага, малога і старога. У гэтых словах, у іх спаконвечных складах гучыць нявынішчанай нотай годнасьць і краса беларускага народа, яго гісторыя і слава, надзея і таямніца. (...) мы з доляю аптымізму прамаўляем і словы жанчыны-паэткі Ларысы Геніюш: “Будзем жыць, бо яны жывуць”. Сёньня, калі чарнобыльская бядота прыйшла на Беларусь, паэтычны радок як бы нарадзіўся наноў. Будзем жыць... Пушчанскі волат зубр падтрымае нас сваёю моцаю, прагаю выжываньня. А мы, грамада, падтрымаем яго. “Белавежская пушча” нараджалася доўга й цяжка і пакуль што ня мае ні тае самае „тэхнікі”, ні сталага фундатара, ні даху над галавой, апроч Пушчы. (Да чытачоў,нр 1)