Kilińskiego

Pięć lat temu, gdy w ramach Stypendium Artystycznego Prezydenta Miasta Białegostoku przygotowywałem książkę o historii ul. Kijowskiej, na wstępie zadałem pytanie: dlaczego obiektem szczegółowej analizy historycznej będzie właśnie ta mała, nieistotna i oddalona od śródmieścia ulica, a nie ważna arteria położona w ścisłym centrum, z długą i bogatą historią? Odpowiedzią była chęć rozpoznania części Białegostoku, która - zdawałoby się - na to właściwie nie zasługuje. Mało ważna uliczka położona na terenie żydowskiej dzielnicy Piaski, dziś już całkowicie pozbawiona swojej dawnej zabudowy i odarta z ponad 100 lat historii, której udział w ogólnych losach miasta można podawać w wątpliwość miała oto doczekać się własnej monografii. Ale to właśnie owa „mała historia" była dla mnie tak fascynująca i pociągająca, a zwłaszcza tkwiący w niej ogromny, a zwyczajnie niedoceniany potencjał poznawczy, pozostający niejako na uboczu głównego nurtu badań historycznych. (Wstęp, fragment)