Między niebem a ziemią

Wspominając dawne czasy, wróciłem myślą do minionego okresu mojego życia: ciężkiego dzieciństwa, trudnej drogi życiowej, uporu w osiąganiu obranego celu i walki o środki do samodzielnego życia. Starałem się opisać wszystko to, co zapamiętałem, może nic dość szczegółowo, ale przynajmniej najważniejsze wydarzenia. Patrząc obecnie na przeżyte lata, z żalem wspominam te najprzyjemniejsze chwile, które już nic wrócą. Wiele czasu zajęło mi wejście w nurt życia lotniczego, któremu poświęciłem swoje młode lata. Choć trudna to była droga, z uporem pokonywałem wszystkie szczeble lotniczego szkolenia. Mimo początkowych niepowodzeń i wypadków lotniczych, nie zrezygnowałem z tak pięknej dziedziny - lotnictwa. Napisanie tych wspomnień zawdzięczam mojemu serdecznemu druhowi z lat dziecinnych - Wieśkowi Sienkiewiczowi. Z nim spędziłem lata nauki szkolnej i część młodzieńczych. Choć nasze miejsca zamieszkania dzieli duża odległość, zawsze chętnie wracamy do wspomnień. Wiesiek przyczynił się do napisania tych wspomnień. Z rękopisu sporządził maszynopis, pomagając przygotować wszystko do druku. Dzięki mu za to. (Jerzy Purzecki, Słowo wstępne, fragment)